حرارت اتاق نوزاد را بين 18تا20 درجه بيشتر نباشد ، نوزاد را در سرما قرار ندهيد و بيش از اندازه نيز نپوشانيد . لباس نوزاد بايستي سبك و گشاد و راحت باشد . از قنداق كردن نوزاد كه يك عمل غيربهداشتي و زيان آور است بپرهيزيد و از قنداق كردن نوزاد حتي بمدت كوتاه خودداري كنيد
حمام كردن روزانه نوزاد با داشتن بند ناف نه تنها اشكالي ندارد بلكه مفيد است . از بدو تولد نوزاد بايستي حداقل يك روز در ميان حمام داده شود و تمام بدن نوزاد را با آب و صابون و يا شامپوي مناسب شستشو داد . حمام دادن نوزاد بهيچوجه اثر سوء روي ناف نوزاد و محل ختنه نداشته بلكه شستشوي ناف با آب و صابون از بروز عفونت جلوگيري مي نمايد.
حتما ناف نوزاد را با الكل يده پانسمان و با كاز استريل بپوشانيد . روزي جند بار ناف نوزاد را با الكل و يا بتادين تميز نمائيد و پس از افتادن ناف ، محل بندناف را با الكل و يا بتادين تميز كنيد
به هيچ وجه به چشم نوزاد دست نزنيد ، اگر ترشحي نشان مي دهد به پزشك مراجعه كنيد
در موقع گرفتگي بيني به هيچ وجه از شير و سنجاق استفاده نكنيد ، كمي سرم فيزيولوزيك ، نرمال سالين ، داخل بيني او بچكانيد
براي جلوگيري از سوختگي پاي نوزاد نخاطر ادرا و مدفوع او را زود به زود عوض نمايي و در صورت ابتلا از پودر استفاده نكنيد ، پاي نوزاد را با آب و صابون بشوئيد و خشك كنيد سپس با پماد آ+د چرب نمائيد
هر گريه نوزاد بخاطر گرسنگي نيست ، در صورت تداوم گريه حتما به پزشك مراجعه كنيد .
وجود ترشحات بيرنگ يا خون آلوده در قسمت تناسلي نوزاد دختر طبيعي است
در صورت مشاهده مواردي نظير : زردي ، اسهال ، بيحالي ، بدنفس كشيدن و استفارغ مكرر ، خوب شير نخوردن ، تب ، سرفه ، جوشهاي چركي ، ترشح از ناف و تشنج و حركات غيرطبيعي در نوزاد هر چه سريعتر به پزشك و يا مركز بهداشتي مراجعه كنيد
زردي در نوزادان موجب ضايعات جبران ناپذير سلول مغزي و عقب ماندگي عقلاني مي شود . در هفته هاي اول تولد بايستي دقيقا مراقب زردي در نوزاد بود . شروع زردي بيشتر در سفيدي چشم كودك بروز مي كند و در تنه گسترش پيدا مي كند ، بمجرد مشاهده زردي بدون فوت وقت در هر زمان از شبانه روز مراجعه نمايد . اين مسئله اورژانس و فوريت دارد . هرچه زردي زودتر تشخيص داده شود درمان سبكتر و راحتتر است . در موارد خفيف شايد نياز به بستري و قرار گرفتن در زير نور مخصوص باشد و در موارد شديد تعويض خون حتما بايد انجام گيرد . از بكار بردن پيشنهاد اطرافيان در مورد استفاده از شيرخشت و يا نور مهتابي و ...و نظاير آن خودداري كنيد . بكار بردن اين روشها به قيمت سلامت نوزاد تمام مي شود
توجه داشته باشيد كه نوزاداني كه با شير مادر تغذيه ميشوند دفعات اجابت مزاجشان بيشتر است ولي حجم مدفوع آنها كم ، رنگ آن زرد و احيانا كف آلود و گاهي سبز است ، آن را با اسهال اشتباه نكنيد
خوردن مايعات زياد توسط مادر و مك زدن پستان مادر بوسيله نوزاد شير را زياد مي كند و ناراحتي عصبي موجب كم شدن شير مادر ميشود . قرص ضدحاملگي اثر سوء بر روي شير مادر دارد .
در موقع شير دادن بهداشت شخصي را رعايت كنيد قبل از شير دادن دستها را بايستي با آب و صابون و نوك سينه ها را با آب ولرم تميز كرد
از بوسيدن زياد نوزاد به خصوص توسط ملاقات كنندگان جدا خودداري كنيد . ملاقات افراد متعدد كه اغلب ناقل ميكروبهاي مختلف مي باشند با نوزاد خطر انتقال عفونت را در بر دارد
دود سيگار براي همه كس مضر است و براي شيرخوار خطرناكتر است ، به هيچ وجه اجازه ندهيد در جايي كه كودكان هستند سيگار كشيده شود.www.zibaweb.com
مشاوره پزشكي با پزشك كودكان دو بار در ماه اول و سپس ماهي يكبار توصيه مي شود. شيرخوار بايستي در فواصل معين براي معاينه ، بررسي رشد و تكامل ، دريافت دستورات تغذيه و واكسيناسيون بموقع به متخصص اطفال مراجعه نماييد . در شش ماه اول هر ماه يك بار ، در شش ماه دوم هر دو ماه يكبار ، در سال دوم هر سه تا چهار ماه يكبار و بعد از دو سال هر شش ماه يكبار
از بكار بستن توصيه هاي افراد غيرمتخصص و اطرافيان غيرپزشك در مورد نوزاد جدا خودداري كنيد
واكسن ها را بطور منطم انجام دهيد برنامه واكسيناسيون را بخوانيد . توصيه مي شود كه واكسيناسيون كودك در يك محل واحد انجام شود .
شيرخوراني كه از پستان مادر تغذيه مي شوند ، غريزه مكيدن آنان ارضاء ميشود و معمولا تمايلي به مكيدن پستانك و يا انگشت خود ندارند ، لذا عدم استفاده از پستانك ارجح است ولي چنانچه شيرخوار شروع بمكيدن انگشت خود نمود بهتر است به وي پستانك داده شود تا عادت به مكيدن انگشت پيدا نكند
از روز پانزدهم بعد از تولد روزانه 6تا10 قطره مولتي ويتامين در يك قاشق آب جوشيده خنك شده به نوزاد داده مي شود
در صورتيكه شيرخوار از شير مادر استفاده مي كند نيازي به نوشيدن آب اضافي ندارد چنانچه بعلت گرمي محيط شيرخوار نياز به آب اضافي داشته باشد ميتوان آب جوشيده خنك شده بدون قند به شيرخوار داد . تا يكسالگي بايستي از آب جوشيده خنك شده استفاده شود
از تجويز آب قند زياد يا داروهاي خانگي مثل ترنجبين يا شيرخشت و غيره به نوزاد بايستي خوداري شود
http://www.koodakan.org/Cnslt/magh/m30.htm

*******************
قنداق کردن نوزاد
هیچگاه کودک را قنداق نکنید . چرا که قنداق کردن کودک سبب ایجاد احتمالات مفصلی بخصوص مفصل لگن در کودک می شود . قنداق کردن دختر بچه ها خطر ناکتر بوده چرا که خطر دررفتگی مادرزادی لگن و احتمالات مفصل لگن در دختربچه ها بیشتر است و قنداق کردن باعث ایجاد اختلال در رشد لگن و بعدها در راه رفتن کودک می شود .
http://www.moms-love.ir/child/clothchild.html
كلينيك دكتر ورشيپ ، فواید یا ضرر قنداق نوزاد چیست
آيا قنداق گرفتن نوزاد خطرناك است ؟ اصلاً چه دليلي دارد كه عده اي از مادران و پدران براي نوزادان خود قنداق تهيه مي كنند ، آيا بهره گيري ازاين قنداقها خطر جانبي به دنبال ندارد؟
سالها بود كه قنداق كردن نوزاد را خطرناك مي دانستند اما چندي است كه محققان مي گويند اولاً نوزادان را بايد روي پشتشان خواباند و روي شكم قراردادن نوزادان خطرناك است ، ثانياً روش و سنت قديمي قنداق كردن (پيچيدن پارچه دور نوزاد براي محدودكردن حركات نوزاد) مي تواند جلوي خواب مرگي كودك را بگيرد. در واقع قنداق گرفتن نوزاد باعث محدودكردن حركت شده وهنگامي كه كودك را به پشت مي خوابانيم احتمال برگشتن روي شكم كمتر ودرنتيجه احتمال وقوع خواب مرگي كم مي شود.
با وجود تأكيدهاي بسيار زيادي كه دراين زمينه به عمل آمده هنوز ۲۰درصد مردم آمريكا معتقدند اگربچه را روي شكم بخوابانيد آروغ خواهد زد وراحت تر مي خوابد . اما محققان اصرار دارند بقبولانند كه بچه هايي كه قنداق مي شوند راحت تر و بهتر مي خوابند. هنوز رسم قنداق كردن بچه دركشورهايي مانند تركيه، افغانستان و آلباني به چشم مي خورد. محققان گمان مي كنند كه در قنداق نوزاد احساس امنيت مي كند واز احتمال حركات ناگهاني وخطرناك كاسته مي شود.
بايد اين نكته بسيار مهم را مدنظر داشت كه منظور از قنداق كردن اين نيست كه چنان نوزاد را در پارچه اي بپوشانيم كه هيچ حركتي در ناحيه لگن وجود نداشته باشد و يا تنفس نوزاد دچار اختلال گردد. دانشمندان به بررسي وارزيابي REM (حركت سريع چشم) وخواب آرام Quiet sleep پرداخته والگوهاي تنفسي نوزاد را به دقت بررسي مي كنند.
اگر بچه را قنداق گرفته باشند ، طول زمان حركات چشم كندتر مي شود. در هرحال نتايج تحقيقات جديد ادله واسناد كافي در اختيار گذاشته كه بتوان از سنت ديرينه قنداق دفاع كرد. اما بازهم تأكيد مي شود كه آزادي عمل ورشد نوزاد نبايد دچار خدشه شود و بهتر است كه پارچه نازكي مورداستفاده قرار بگيرد. چون گرماي زياد نيز موجب مرگ ناگهاني نوزاد مي شود بنابراين پارچه مورداستفاده براي قنداق نوزاد بايد نازك و نرم باشد
http://iran-newspaper.com/1381/810916/html/variety.htm
***************
سئوال یکی از مادران در مورد قنداق:
مي خواستم بدونم آيا قنداق كردن نوزاد مفيد است ؟ اگر نيست چه معايبي دارد ؟ واصولا توصيه به قنداق كردن مي كنيد يا نه ؟
دوم اينكه اين رختخوابهاي آماده كه جنس داخلش از پشم شيشه است آيا براي نوزاد مشكل ايجاد مي كنه يا نه ؟ آيا مي شود از آنها استفاده كرد چون خيلي سبك و قابل شستشو هستند .
هیچگاه كودك را قنداق نکنید! قنداق كردن كودك باعث ایجاد احتمالات مفصلی خصوصاً مفصل لگن در كودك می‌شود. قنداق كردن دختر بچه‌ها خظرناكتر است چرا كه خطر در رفتگی مادر زادی لگن و احتمالات مفصل لگن در دختر بچه‌ها بیشتر است و قنداق كردن باعث ایجاد اختلال در رشد لگن و بعدها در راه رفتن كودك شود.
با اینحال اگر اصرار به قنداق کردن نوزادتان دارید ...
روی شکم و زانوهای او را سفت و محکم نبندید. زانوان کودک را هم به هم نچسبانید زیرا حالت طبیعی زانوهای نوزاد این است که از هم باز باشد. علاوه بر آن، اگر او را محکم نبندید، کودک می‌تواند ران‌هایش را از هم باز نگه دارد که این عمل از دررفتگی لگن خاصرهٔ وی جلوگیری می‌کند. برای این‌که مطمئن شوید که طفل را خیلی سفت قنداق نکرده‌اید، باید بتوانید انگشت اشاره‌تان را به‌راحتی بین بدن وی و قنداق قرار دهید. بعد هنگامی که طفل شروع به راه رفتن می‌کند،باید توجه کنید که کمربند لاستیکی که برای نگه داشتن شلوار و یا دامن وی به‌کار می‌برید، بیش از حد سفت نباشد و درست روی کمر او یعنی بین بالا تنه و زیر دنده‌ها بسته شود. بستن کمربند در قسمت بالاتر از کمر طفل، به‌ویژه اگر سفت هم باشد روی قفسه فشار می‌آورد و مانع از تنفس عمیق کودک می‌شود. به‌طور کلی بهتر است برای دامن دختران و شلوار پسران به‌جای کمربند از بند شانه استفاده کنید.
پشم شيشه و پشم حساسيت زا هستند ...از تشک و بالش پنبه ای استفاده کنید.
مادران از قنداق كردن نوزادان حتي به مدت كوتاه پرهيز كنند
http://www.isna.ir/Main/NewsView.aspx?ID=News-317215

**************
كدام مواد غذايي را نبايد تا قبل از يك سالگي به كودك داد؟
منبع: تغذيه شيرخواران از 6 تا 12 ماهگي
انجمن ترويج و تغذيه با شير مادر
مواد غذايي كه ممكن است در شيرخوار زير يك سال ايجاد حساسيت كنند:
• شير گاو (در تهيه فرني، جوشاندن شير مقدار مواد آلرژن موجود در شير را كمتر مي كند)
• سفيده تخم مرغ
• انواع توت، كيوي، آلبالو، گيلاس و خربزه
• بادام زميني
مواد غذايي كه در دوره شيرخواري مجاز نيست و ممكن است باعث خفگي شيرخوار شود:
• دانه كشمش
• دانه انگور
• ذرت
• تكه هاي سوسيس
• آجيل
• تكه هاي سفت و خام سبزي ها مثل هويج و ...
• تكه هاي گوشت
مواد غذايي كه ممكن است مشكلات ديگري ايجاد نمايند:
• قهوه يا چاي پررنگ: سبب بي قراري كودك مي شود.
• عسل: باعث مسموميت مي شود (بوتوليسم) ولي استفاده از عسل پاستوريزه اشكالي ندارد.
به طور كلي تا پيش از پايان يك سالگي مصرف مواد زير براي كودك توصيه نمي شود:
عسل غير پاستوريزه، شير پاستوريزه، پنير، سفيده تخم مرغ، شكلات، ميگو، بادام زميني، فلفل و ادويه جات، ترشي ها، نمك، نوشابه هاي گازدار، آب ميوه هاي صنعتي، از ميوه ها خربزه، كيوي، انواع توت (توت سفيد، توت فرنگي، شاه توت، تمشك)، آلبالو، گيلاس، از حبوبات لپه و نخود، از گروه سبزي ها اسفناج و كلم.
در تهيه غذاي كمكي، ارجحيت با غذاي خانگي است يا غذاي كمكي تجاري؟
غذاي كمكي خانگي كه در خانه تهيه مي شود بر آنچه كه به صورت تجاري و در قوطي هاي آماده در دسترس خانواده ها قرار مي گيرد ارجحيت دارد زيرا اگر چه غذاهاي كمكي تجاري مزايايي دارند از جمله:
• تا زماني كه در قوطي باز نشده است تميز و بهداشتي هستند.
• تهيه كردنشان آسان است.
• بيشتر كودكان طعم آنها را دوست دارند.
• بعضي از آنها نيز مخلوط بسيار خوبي از مواد مغذي هستند.
ولي مضراتي نيز دارند كه به آنها اشاره مي شود:
• خيلي گران هستند و در مقايسه با هزينه غذاي كمكي كه در خانه تهيه مي شود قابل مقايسه نيستند.
• ممكن است در آب سرد نجوشيده حل شوند لذا در مناطقي كه آب آلوده است احتمال بيماري زياد تر خواهد شد.
• اكثر اوقات براي نگهداري آنها موادي اضافه مي كنند كه براي شير خوار مناسب نيست.
• نحوه نگهداري آنها در كشتي، گمرك، انبارهاو مغازه ها نامعلوم است.
• طعم آن با طعم غذاهاي خانواده متفاوت است و در سفره هيچ خانواده¬اي غذاي كمكي تجاري ديده نمي شود.
http://ninisite.com

مصرف گياه گزنه (با نام علمي UTRICADIACIA )، سبب افزايش شير مادران شيرده مي‌‏شود
گياه گزنه با نام علمي UTRICADIACIA از رده UTRICACEAE، گياه بوته‌اي با ارتفاع ۱۵ تا ۶۵ سانتي‌متر است كه بيشتر در مناطق مربوط و در كنار رودخانه‌ها يافت مي‌شود.
منطقه پراكنش اين گياه در اروپا در فرانسه و سوئيس است و در ايران در ييلاق‌‏هاي اطراف تهران، شميرانات، كرج، جنگل‌هاي شمال ارسباران و در دامنه سهند در آذربايجان است.
اين گياه حاوي “سكرتين” است كه اين ماده بهترين عامل براي تحريك و به كار انداختن غدد ترشح هاضمه در معده، روده، كبد، لوزالمعده و كيسه صفرا است و در واقع در تنظيم چربي خون و قند خون بسيار موثر است.
گياه گزنه با ساختن گلبول‌هاي قرمز باعث مي‌شود، تنفس سلولي بهتر صورت گرفته و گردش خون تسريع شود؛ همچنين اين گياه صفرابر، مفرح و التيام‌دهنده است و از خونريزي‌هاي داخلي جلوگيري مي‌كند.
گزنه در رفع دانه‌هاي جلدي روي پوست و بهبود بيماري‌هاي تنفسي و طهال موثر است و قرار دادن جوشانده آن بر اعضاي مختلف سبب رفع آماس، تومور و واريس مي‌شود و پاشيدن گرد خشك آن بر زخم‌ها در رفع التهاب موثر است.
اين گياه به صورت پخته، مانند اسفناج مصرف مي‌شود و سرشار از مواد مقوي و مغزي است كه براي توليد شير در مادران بسيار موثر است؛ همچنين قرقره محلول آن در دهان خاصيت ضدعفوني كننده دارد و از “لوسيون” آن براي تهيه كمپرس‌هاي مراقبت كننده و زيبايي پوست استفاده مي‌شود.
اين گياه براي جلوگيري از ريزش مو و آكنه‌هاي روي پوست موثر است و در بيماري‌هاي مانند وبا مصرف آن به خاطر خاصيت ضدا سهال بسيار مفيد است.
http://www.pezeshk.us/?p=4728
***********
عوامل مؤثر در میزان شیر
در چند هفته اول، برخی كودكان غالبا می‌خوابند و خیلی كم تقاضای شیر می‌كنند.
حجم شیر دریافتی نوزاد:
شیر دادن نوعی جریان عرضه و تقاضاست. شیر در صورتی تولید می‌شود كه كودك شیر بخورد و میزان شیری كه می‌خورد به بدن می‌فهماند كه چه مقدار شیر نیاز دارد. هر شیشه شیر خشك و آب و‌ آبمیوه كه كودك می‌گیرد باعث می‌شود كه بدن شیر كمتری تولید كند.
تغذیه با شیشه:
برای كودك، استخراج شیر از شیشه راحت تر از استخراج شیر از سینه مادر است و در نتیجه با شیشه شیر دادن به كودك هم باعث می‌شود كه كودك نتواند سینه را بخوبی بگیرد و هم ترجیح بدهد که برای راحتی بیشتر با شیشه تغذیه كند.
پستانك:
مکیدن پستانک باعث می شود که کودک با نحوه شیر خوردن از سینه مادر مشكل پیدا کند و همچنین باعث می‌شود مقدار زمانی كه كودك با سینه مادر ارتباط برقرار می‌كند كمتر شود؛ در نتیجه، میزان شیر مادر کاهش می یابد.
محافظ نوك سینه:
این نیز ممکن است منجر به «مشكل با نوك سینه» شود. همچنین، باعث می‌شود كه تحریك نوك سینه كه در انتقال شیر نقش مهمی دارد كم شود و - در نتیجه - میزان تولید شیر كاهش یابد.
كودك خواب آلوده:
در چند هفته اول، برخی كودكان غالبا می‌خوابند و خیلی كم تقاضای شیر می‌كنند؛ اما شما در هر صورت هر دو ساعت یك بار در روز و هر 4 ساعت در شب به كودك شیر دهید تا میزان شیرتان كم نشود.
زمانبندی برای شیردهی:
نباید طبق زمانبندی خاصی به كودكتان شیر داد. اگر هر وقت كه كودك احساس گرسنگی بكند و شما به او شیر دهید، باعث ازدیاد شیرتان می‌گردد؛ اما زمانبندی مشخص برای شیردهی به تولید و ازدیاد شیر لطمه وارد می‌كند.
قطع شیردهی مادر:
قطع شیردهی به تولید شیر و میزان آن آسیب می‌رساند. همچنین، باعث می‌شود كه چربی موجود در شیر - كه موجب وزن گرفتن كودك و پر انرژی ماندن او در بین فواصل شیردهی می‌شود - به او نرسد.
توجه: اگر تمایل دارید كه شیر شما افزایش یابد، بگذارید كودك در هر وعده كامل از یك سینه تغذیه كند و سپس سینه دیگر را به او بدهید
http://teletext.irib.ir/UserPages/tabid/55/ContentId/6923/Default.aspx

تغذیه مادران شیرده
ایونا – تهران - سرویس علمی – پزشکی
مصرف مواد مغذي به مقدار لازم و كافي در دوران شيردهي، مادر را در تداوم شيردهي موفقيت آميز خود كمك مي كند .
به گزارش خبرگزاری زنان ایران "ایونا" ، تغذيه مناسب مادر در اين دوران براي حفظ بنيه، سلامت و اعتماد به نفس مادر و همچنين تامين نيازهاي تغذيه اي نوزاد ضروري مي باشد. توجه به تغذيه دوران شيردهي از جهت حفظ و نگهداري ذخاير بدن مادر نيز اهميت زيادي دارد .
از فوايد شيردهي مادر مي توان به نكات ذيل اشاره كرد :
1- افزايش سطح ايمني بدن شيرخوار در برابر ابتلا به انواع عفونتهاي حاد تنفسي و اسهال و تامين انواع املاح و ويتامين ها به مقدار لازم و كافي (در صورت تغذيه مناسب مادر) براي شيرخوار .
2- مصرف كالري در بدن مادر و بازگشت وزن او به وزن قبل از دوران بارداري حجم شير مادر رابطه مستقيمي با تكرر شيردهي دارد. تغذيه مكرر نوزاد با شير مادر سبب مي شود شير بيشتري توليد شود. با شروع مصرف غذاهاي كمكي و كاهش خواه ناخواه دفعات شيـــردهي، حجم شير توليد شده نيز كاهش مي يابد و تبعا" نياز افزايش يافته مادر به مواد مغذي نيز تعديل مي شود .
خستگي مادر شايعترين علت كاهش توليد شير خصوصا" در 4 تا 6 ماه اول شيردهي مي باشد. مادر شيرده را بايد تشويق كرد تا در طول روز به اندازه كافي استراحت كند، حجم كارهاي خود را كاهش دهد و از اطرافيان در كارهاي خود كمك بگيرد. حمايت همسر در اين زمينه از اهميت زيادي برخوردار است .
توجهات تغذيه اي خاص در دوران شيردهي:
هرم غذايي و سهم هاي توصيه شده در هر گروه از مواد غذايي در دوران شيردهي مشابه دوران بارداري مي باشد .
به گزارش ایونا ، نياز مادر شيرده به كالري حدود 500 كيلوكالري بيش از دوران قبل از بارداري است. براي تامين اين مقدار كالري علاوه بر مواد غذايي مقوي (شامل انواع چربي ها و پروتئين، كه لازم است در اين دوران مصرف شود) از چربي هاي ذخيره شده در بدن مادر در دوران بارداري نيز استفاده مي شود.
دريافت كالري ناكافي سبب كاهش توليد شير مي شود .
مادران شيرده جهت پيشگيري از كم آبي بدن بايد به اندازه كافي (حدود 10-8 ليوان در روز) مايعات شامل شير، دوغ، چاي، آب ميوه و حتي مواد غذايي آب دار مانند انواع خورش ها بنوشند. به عنوان مثال نوشيدن يک ليوان شير، آب ميوه يا آب در هر وعده غذا وهر نوبت شيردهی توصيه می شود. www.zibaweb.com
لازم به ذكر است توليد شير مادر بستگی به مقدار مصرف مايعات ندارد به عبارت ديگر افزايش مصرف مايعات سبب افزايش توليد شيرنمی شود .
از طرف ديگر، مصرف نوشابه هاي كافئين دار اعم از چاي غليظ، قهوه، كوكاكولا و ..... بايد كاهش يابد زيرا مصرف اين مواد ممكن است سبب تحريك پذيري، بي اشتهايي و كم خوابي شيرخوار شود.همچنين از آشاميدن الكل نيز بايد خودداري كرد .
از نظر ويتامينها، غذاي مادر شيرده بايد حاوي مقادير زيادي مواد مغذي باشد. مقدار ويتامين موجود در شير مادر عمدتا" انعكاسي از مقدار ويتامين مصرفي مادر است .
از نظر املاح معدني، برخي از اين مواد مانند كلسيم، فسفر، آهن و روي بدون دخالت تغذيه مادر، از ذخاير بدن او در شير وارد مي شوند. اما مقدار برخي املاح همچون يد در شيرمادر ارتباط مستقيمي با تغذيه او دارد. توصيه مي شود مادران شيرده همچون دوران بارداري از نمك يددار تصفيه شده به مقدار كافي و با شرايط نگهداري مناسب استفاده كنند يعني با نگهداري نمك يددار در ظروف در بسته و دور از نور يد موجود در نمك را حفظ كنند .
همچنين توصيه مي شود جهت پايدار ماندن يد در غذاها، نمك در انتهاي پخت به غذا اضافه شود .
بنابراين در هر حال تغذيه مناسب مادر شيرده جهت تامين انواع املاح ضروري مخصوصا" كلسيم، آهن و يد براي سلامتي مادر و شيرخوار ضروري است .
از نظر مكملها، لازم است مصرف قرص فروسولفات تا 3 ماه بعد از زايمان ادامه يابد .
مصرف برخي غذاها مانند سيـر، انواع كلـم، پـياز، مارچوبه و تربچه و يا غذاهـاي پرادويه و پـر چاشني ممكن است روي طعم شير اثر بگذارد و تغيير ناگهاني طعم شير سبب تمايل نداشتن شيرخوار به شيرخوردن شود. با توجه به تاثير برخي مواد غذايي بر طعم شير، در صورتی که شير خوار از شير خوردن امتناع می کند بهتر است مادران از مصرف اين مواد خودداري كرده يا مصرف آن را محدود كنند .
كاهش وزن بعد از زايمان بايد تدريجي صورت گيرد تا بر مقدار شير مادر تاثير نگذارد .
لازم به ذكر است كه شيردهي خود سبب كاهش تدريجي وزن مادر مي شود، با اين شرط كه مواد مغذي لازم با مصرف مواد غذايي مناسب براي مادر تامين شود .
كاهش وزن در دوران شـيردهي بايد بيشـتر متكي بر افزايش تحرك و انجام فعاليت هاي بدني باشد تا كم خوري و محدود كردن رژيم غذايي. وزن گــيري مناسب شيرخوار در طول دوران شيرخوارگي بخصوص 6 ماه اول نشان دهنده كافي بودن مقدار شير مادر مي باشد و مادر با اطمينان از كافي بودن شيرخود مي تواند كمتر از 450 گرم در هفته كاهش وزن داشته باشد .
توليد شير در مادران مبتلا به سوء تغذيه شديد ممكن است از ساير مادران كمتر باشد. در اين مورد و مواردی که BMI كمتر از 8/19 مي باشد مادران بايد انرژي دريافتي روزانه خود را (تا 750 كيلو كالري) افزيش دهند. در اين خصوص استفاده از توصيه های تغذيه اي مناسب براي خانم هاي باردار لاغر (BMI كمتر از 8/19) در فصل سوم جهت بهبود وضعيت سلامت مادر شيرده و افزايش توليد شير پيشنهاد می شود .
مادر شيرده حتي اگر مبتلا به سوء تغذيه باشد مي تواند شير توليد كند اما بايد توجه داشت كه در چنين شرايطي ذخاير غذايي بدن مادر صرف توليد شير مي شود و در نتيجه مادر به دليل تخليه ذخاير بدني خود و احساس ضعف ، خستگي و بي حوصلگي توان مراقبت از كودك را نخواهد داشت. بنابراين تغذيه مناسب مادر در دوره شيردهي براي پيشگيري از سوء تغذيه او كه هم سلامت مادر را به خطر مي اندازد و هم در مراقبت از كودك اختلال ايجاد مي كند حائز اهميت است .
پس از اتمام دوران شيردهي، نيازهاي تغذيه اي مادر به وضعيت عادي باز مي گردد .
در صورت تغذيه نادرست و ناكافي در دوران شيردهي، مادر بيش از شيرخوار متضرر مي شود و با عوارضي همچون پوكي استخوان، مشكلات دنداني، كم خوني و ..... مواجه خواهد شد .
فعاليت بدنی:
فعاليت بدنی مناسب برای بهبود وضعيت جسمانی و روانی مادر شيرده مهم است .
به گزارش خبرگزاری زنان ایران "ایونا" ، اگـر چـه ورزش مـنـظـم و در حد متعادل در زنانی که قبل از بارداری از نظر جسمانی متناسب بوده اند مانعی در برابر شيردهی نيست اما گاهي ديده شده پس از فعاليت بدني شديد و ورزش مادر شيرده ، به علت ورود اسيد لاكتيك به شير، طعم تلخ در شير ايجاد مي شود و شيرخوار از خوردن شير امتناع مي كند .
در اين مواقع لازم است مادر قبل از شيردادن، سينه خود را بشويد و اگر هنوزشير خوار مايل به شير خوردن نيست مقدار كمي از شير خود را قبل از تغذيه شيرخوار بدوشد و دور بريزد .
http://www.iwna.ir/shownews.aspx?newsid=13175
**************
تغذيه مادران شيرده
دكتر ربابه شيخ الاسلام، دكتر پريسا ترابي
مصرف مواد مغذي به مقدار لازم و كافي در دوران شيردهي، مادر را در تداوم شيردهي موفقيت آميز خود كمك مي كند. تغذيه مناسب مادر در اين دوران براي حفظ بنيه، سلامت و اعتماد به نفس مادر و همچنين تامين نيازهاي تغذيه اي نوزاد ضروري مي باشد. توجه به تغذيه دوران شيردهي از جهت حفظ و نگهداري ذخاير بدن مادر نيز اهميت زيادي دارد.
از فوايد شيردهي مادر مي توان به نكات ذيل اشاره كرد:
1- افزايش سطح ايمني بدن شيرخوار در برابر ابتلا به انواع عفونتهاي حاد تنفسي و اسهال و تامين انواع املاح و ويتامين ها به مقدار لازم و كافي (در صورت تغذيه مناسب مادر) براي شيرخوار.
2- مصرف كالري در بدن مادر و بازگشت وزن او به وزن قبل از دوران بارداري
حجم شير مادر رابطه مستقيمي با تكرر شيردهي دارد. تغذيه مكرر نوزاد با شير مادر سبب مي شود شير بيشتري توليد شود. با شروع مصرف غذاهاي كمكي و كاهش خواه ناخواه دفعات شيـــردهي، حجم شير توليد شده نيز كاهش مي يابد و تبعا" نياز افزايش يافته مادر به مواد مغذي نيز تعديل مي شود.
خستگي مادر شايعترين علت كاهش توليد شير خصوصا" در 4 تا 6 ماه اول شيردهي مي باشد. مادر شيرده را بايد تشويق كرد تا در طول روز به اندازه كافي استراحت كند، حجم كارهاي خود را كاهش دهد و از اطرافيان در كارهاي خود كمك بگيرد. حمايت همسر در اين زمينه از اهميت زيادي برخوردار است.
توجهات تغذيه اي خاص در دوران شيردهي:
هرم غذايي و سهم هاي توصيه شده در هر گروه از مواد غذايي در دوران شيردهي مشابه دوران بارداري مي باشد.
• نياز مادر شيرده به كالري حدود 500 كيلوكالري بيش از دوران قبل از بارداري است. براي تامين اين مقدار كالري علاوه بر مواد غذايي مقوي (شامل انواع چربي ها و پروتئين، كه لازم است در اين دوران مصرف شود) از چربي هاي ذخيره شده در بدن مادر در دوران بارداري نيز استفاده مي شود. دريافت كالري ناكافي سبب كاهش توليد شير مي شود.
• مادران شيرده جهت پيشگيري از كم آبي بدن بايد به اندازه كافي (حدود 10-8 ليوان در روز) مايعات شامل شير، دوغ، چاي، آب ميوه و حتي مواد غذايي آب دار مانند انواع خورش ها بنوشند. به عنوان مثال نوشيدن يک ليوان شير، آب ميوه يا آب در هر وعده غذا وهر نوبت شيردهی توصيه می شود. لازم به ذكر است توليد شير مادر بستگی به مقدار مصرف مايعات ندارد به عبارت ديگر افزايش مصرف مايعات سبب افزايش توليد شيرنمی شود.
از طرف ديگر، مصرف نوشابه هاي كافئين دار اعم از چاي غليظ، قهوه، كوكاكولا و ..... بايد كاهش يابد زيرا مصرف اين مواد ممكن است سبب تحريك پذيري، بي اشتهايي و كم خوابي شيرخوار شود.همچنين از آشاميدن الكل نيز بايد خودداري كرد.
• از نظر ويتامينها، غذاي مادر شيرده بايد حاوي مقادير زيادي مواد مغذي باشد. مقدار ويتامين موجود در شير مادر عمدتا" انعكاسي از مقدار ويتامين مصرفي مادر است.
• از نظر املاح معدني، برخي از اين مواد مانند كلسيم، فسفر، آهن و روي بدون دخالت تغذيه مادر، از ذخاير بدن او در شير وارد مي شوند. اما مقدار برخي املاح همچون يد در شيرمادر ارتباط مستقيمي با تغذيه او دارد. توصيه مي شود مادران شيرده همچون دوران بارداري از نمك يددار تصفيه شده به مقدار كافي و با شرايط نگهداري مناسب استفاده كنند يعني با نگهداري نمك يددار در ظروف در بسته و دور از نور يد موجود در نمك را حفظ كنند. همچنين توصيه مي شود جهت پايدار ماندن يد در غذاها، نمك در انتهاي پخت به غذا اضافه شود. بنابراين در هر حال تغذيه مناسب مادر شيرده جهت تامين انواع املاح ضروري مخصوصا" كلسيم، آهن و يد براي سلامتي مادر و شيرخوار ضروري است.
• از نظر مكملها، لازم است مصرف قرص فروسولفات تا 3 ماه بعد از زايمان ادامه يابد.
• مصرف برخي غذاها مانند سيـر، انواع كلـم، پـياز، مارچوبه و تربچه و يا غذاهـاي پرادويه و پـر چاشني ممكن است روي طعم شير اثر بگذارد و تغيير ناگهاني طعم شير سبب تمايل نداشتن شيرخوار به شيرخوردن شود. با توجه به تاثير برخي مواد غذايي بر طعم شير، در صورتی که شير خوار از شير خوردن امتناع می کند بهتر است مادران از مصرف اين مواد خودداري كرده يا مصرف آن را محدود كنند.
• كاهش وزن بعد از زايمان بايد تدريجي صورت گيرد تا بر مقدار شير مادر تاثير نگذارد. لازم به ذكر است كه شيردهي خود سبب كاهش تدريجي وزن مادر مي شود، با اين شرط كه مواد مغذي لازم با مصرف مواد غذايي مناسب براي مادر تامين شود. كاهش وزن در دوران شـيردهي بايد بيشـتر متكي بر افزايش تحرك و انجام فعاليت هاي بدني باشد تا كم خوري و محدود كردن رژيم غذايي. وزن گــيري مناسب شيرخوار در طول دوران شيرخوارگي بخصوص 6 ماه اول نشان دهنده كافي بودن مقدار شير مادر مي باشد و مادر با اطمينان از كافي بودن شيرخود مي تواند كمتر از 450 گرم در هفته كاهش وزن داشته باشد.
• توليد شير در مادران مبتلا به سوء تغذيه شديد ممكن است از ساير مادران كمتر باشد. در اين مورد و مواردی که BMI كمتر از 8/19 مي باشد مادران بايد انرژي دريافتي روزانه خود را (تا 750 كيلو كالري) افزيش دهند. در اين خصوص استفاده از توصيه های تغذيه اي مناسب براي خانم هاي باردار لاغر (BMI كمتر از 8/19) در فصل سوم جهت بهبود وضعيت سلامت مادر شيرده و افزايش توليد شير پيشنهاد می شود.
• مادر شيرده حتي اگر مبتلا به سوء تغذيه باشد مي تواند شير توليد كند اما بايد توجه داشت كه در چنين شرايطي ذخاير غذايي بدن مادر صرف توليد شير مي شود و در نتيجه مادر به دليل تخليه ذخاير بدني خود و احساس ضعف، خستگي و بي حوصلگي توان مراقبت از كودك را نخواهد داشت. بنابراين تغذيه مناسب مادر در دوره شيردهي براي پيشگيري از سوء تغذيه او كه هم سلامت مادر را به خطر مي اندازد و هم در مراقبت از كودك اختلال ايجاد مي كند حائز اهميت است.
پس از اتمام دوران شيردهي، نيازهاي تغذيه اي مادر به وضعيت عادي باز مي گردد.
در صورت تغذيه نادرست و ناكافي در دوران شيردهي، مادر بيش از شيرخوار متضرر مي شود و با عوارضي همچون پوكي استخوان، مشكلات دنداني، كم خوني و ..... مواجه خواهد شد.
فعاليت بدنی:
فعاليت بدنی مناسب برای بهبود وضعيت جسمانی و روانی مادر شيرده مهم است.
اگـر چـه ورزش مـنـظـم و در حد متعادل در زنانی که قبل از بارداری از نظر جسمانی متناسب بوده اند مانعی در برابر شيردهی نيست اما گاهي ديده شده پس از فعاليت بدني شديد و ورزش مادر شيرده ، به علت ورود اسيد لاكتيك به شير، طعم تلخ در شير ايجاد مي شود و شيرخوار از خوردن شير امتناع مي كند. در اين مواقع لازم است مادر قبل از شيردادن، سينه خود را بشويد و اگر هنوزشير خوار مايل به شير خوردن نيست مقدار كمي از شير خود را قبل از تغذيه شيرخوار بدوشد و دور بريزد.
http://www.behsite.ir/news/1723/

دليل گريه كردن نوزادان و راه هاي آرام كردن نوزادان
نوزادان گريه مي كنند و هيچ راهي براي خلاصي از گريه آنها وجود ندارد. از آنجا كه نوزاد نمي تواند حرف بزند، گريه او ممكن است براي والدينش نگران كننده باشد و از خود بپرسند "از كجا بفهميم مشكلش چيست؟" فهميدن علت گريه نوزاد ممكن است در آغاز دشوار باشد ولي بايد توجه داشت كه قسمت بزرگي از بچه بزرگ كردن آزمون و خطاست و والدين خيلي زود ياد خواهند گرفت كه چگونه نياز هاي كودك خود را پيش بيني كنند. دلايل زير شايع ترين دلايل گريه نوزاد هستند و نوزاد با گريه خود در واقع مي خواهد مشكلش را به شما بفهماند:
چرا كودكتان گريه مي كند
من گرسنه ام
وقتي ياد بگيريد كه نشانه هاي گرسنه بودن كودك خود (مثل نق نق كردن، سر و صدا راه انداختن و دنبال پستان مادر گشتن هنگامي كه او را در آغوش مي گيريد) را بشناسيد مشكلاتتان در سير كردن او قبل از اينكه گريه كند كمتر مي شود. وقتي كودكتان گريه مي كند اول مطمئن شويد كه گرسنه نيست. شير دادن ممكن است سبب قطع گريه كودك نشود ولي اگر مي خواهد همچنان شير بخورد بگذاريد به خوردن ادامه دهد . بعضي اوقات شيرخواران حتي بعد از اينكه شروع به شير خوردن مي كنند به گريه كردن ادامه مي دهند اما شما به شير دادن ادامه دهيد چون هنگاميكه معده اش پر شود از گريه كردن دست بر مي دارد.
پوشكم را عوض كنيد
بعضي كودكان به مجرد اينكه به تعويض پوشك نياز داشته باشند سر و صدايشان در مي آيد اما بعضي ديگر اينطور نيستند. در هر صورت اين هم يكي از دلايل گريه كردن كودك است و خوشبختانه هم فهميدن آن راحت است و هم حل كردن آن.
سردم است؛ گرمم است
كودكان شير خوار دوست دارند لباس زياد و گرم داشته باشند. (بعنوان قاعده هر چند تا كه خودتان لباس پوشيده ايد و از نظر دما احساس راحتي مي كنيد بايد يك لايه بيشتر به كودك شيرخوارتان بپوشانيد.) بنابراين گريه كودك ممكن است به اين علت باشد كه سردش شده است (مثلاً موقعيكه كودك لخت است و شما در حال عوض كردن او هستيد). بهتر است ياد بگيريد كه چطور كودكتان را سريعتر و قبل از اينكه سردش شود عوض كنيد. توجه كنيد كه كودك را زيادي نپوشانيد چون احتمال گريه كردن كودك وقتي كه گرمش است در مقايسه با وقتي كه سردش است كمتر است (اگر هم گريه كند خفيف تر است).
مرا در آغوش بگيريد
كودكان شير خوار آغوش و نوازش زيادي نياز دارند. آنها دوست دارند صورت والدين خود را ببينند، صدايشان را بشنوند، به صداي قلبشان گوش كنند، و حتي مي توانند بوي منحصر بفردشان (بخصوص شير مادر را) تشخيص دهند. بعد از شير خوردن، آروغ زدن و عوض شدن دوست دارند كه شما آنها را در آغوش بگيريد. ممكن است شما فكر كنيد كه با اين كار داريد كودكتان را "لوس" با مي آوريد ولي نگران نباشيد؛ اين مسئله در چند ماه اول زندگي اصلاً مطرح نيست. البته كودكان از نظر اينكه چقدر بخواهند كه شما آنها را در آغوش بگيريد با هم فرق دارند. بعضي از كودكان توجه زيادي را مي طلبند و در مقابل بعضي ديگر مي توانند مدت زيادي آرام بنشينند. اگر كودكتان توجه شما را مي خواهد او را در آغوش بگيريد و يا در كنار خود بگذاريد.
ديگه بسه!تنهام بزارین
هر چند كودكان شير خوار به توجه زيادي نياز دارند ولي ممكن است دچار "تحريك بيش از حد" نيز بشوند. گاهي كودك بعد از گذراندن يك روز تعطيل در ميان افراد خانواده و بستگان و يا در انتهاي هر روز ظاهراً بدون دليل و بيش از حد طبيعي گريه مي كند. فيلتر كردن تمامي تحريك هاي محيطي (شامل نور، صدا، بغل به بغل شدن) معمولاً براي نوزادان آسان نيست و اين مي تواند سبب خستگي آنها بدليل فعاليت زياد شود. در اين شرايط نوزاد با گريه كردن خود در واقع مي گويد "ديگه بسه!". اين مسئله معمولاً وقتي رخ مي دهد كه كودك خسته است. سعي كنيد كودكتان را به جايي آرام و ساكت ببريد و بعد ببنيد مي توانيد او را بخوابانيد يا نه.
حالم خوب نيست
اگر تازه به كودك خود شير داده ايد و مي دانيد كه راحت هم هست (گاهي كودك ممكن است بخاطر يك مسئله خيلي كوچك و پيش پا افتاده نظير گير كردن يك تار مو دور انگشت پايش و يا تماس مارك لباس با پوستش احساس ناراحتي كند) ولي كودك همچنان گريه مي كند درجه حرارتش را اندازه بگيريد تا مطمئن شويد مريض نيست. گريه ناشي از بيماري معمولاً با گريه ناشي از گرسنگي فرق مي كند و شما خيلي زود اين را مي فهميد.
هيچكدام از موارد بالا
بعضي اوقات دست آخر هم نمي فهميد چرا كودكتان گريه مي كند. بعضي اوقات كودكان گريه مي كنند و بسادگي نمي شود آرامشان كرد. اين گريه كردن ممكن است از چند دقيقه گريه شديد تا كوليك كامل طول بكشد. كوليك عبارتست از گريه غير قابل تسكين بمدت 3 ساعت در روز و حداقل 3 روز در هفته. حتي اگر كودك سه ساعت هم گريه نكند باز هم تحمل اين وضعيت براي والدين سخت است. در صورتيكه علت گريه كودك دلايل بالا نبود راه هاي زير را امتحان كنيد.www.zibaweb.com
علت گريه كودكم را نمي دانم. چكار بايد بكنم؟
كودك را بپوشانيد و در آغوش بگيريد
نوزادان دوست دارند همان احساس گرما و امنيت درون رحم را تجربه كنند. پس كودكتان را قنداق كنيد و سرش را روي شانه تان بگذاريد. توجه داشته باشيد كه قنداق كردن و در آغوش گرفتن ممكن است براي بعضي كودكان ايجاد محدوديت فيزيكي كند. ممكن است اين كودكان به پستانك يا تكان تكان دادن بهتر جواب دهند.
استفاده از ريتم
نوزاد عادت به شنيدن صداي قلب مادر دارد و يكي از دلايلي هم كه دوست دارد در آغوش و نزديك مادر باشد همين است. ولي به جاي آن مي توانيد براي كودكتان موزيك ملايم بگذاريد و يا برايش لالايي بخوانيد و يا فقط او را كنار يك صداي يكنواخت مثل صداي هواكش قرار دهيد.
تكان تكان دادن
گاهي تنها تكان تكان دادن كودك و راه رفتن مي تواند او را آرام كند. بعضي اوقات هم مي توانيد او را در گهواره و يا Rocking chair بگذاريد و تكان دهيد. گردش با اتومبيل هم مي تواند در اين مواقع كمك كننده باشد.
ماليدن شكم
مالدين پشت يا شكم نوزاد يكي از آرام بخش ترين كارهايي است كه مي توانيد بكنيد بويژه اگر گريه كودك ناشي از گاز روده ها باشد كه در بعضي كودكان كوليكي ديده مي شود.
مكيدن
حتي موقعي كه كودك گرسنه نيست، مكيدن به آرام شدن ضربان قلب كودك، شل شدن معده، و كاهش دست و پا زدن او كمك مي كند. در اين مواقع پستانك بسيار كمك كننده است.
مواظب خودتان هم باشيد
هيچ كودكي تا حالا از گريه كردن نمرده است! ولي گريه كودك مي تواند استرس زيادي به پدر و مادر جديد وارد كند. شما در اين مدت بسيار بي خوابي كشيده ايد و ممكن است ندانيد چكار كنيد. مادران به اندازه كافي به دليل تغييرات هورموني دچار هيجانات هستند. پدران هم ممكن است ندانند كه چه نقشي مي توانند در مراقبت از كودكشان ايفا كنند و اينكه تمام توجه همسرشان به كودك نورسيده است خود استرسي براي آنهاست. حالا كودكي را هم كه در حال گريه كردن است به اين دو نفر اضافه كنيد تا ببينيد كه چگونه بسياري از والدين سرشار از احساس بي كفايتي مي شوند. اگر مطمئنيد كه نياز هاي كودكتان را پاسخ گفته ايد و سعي كرده ايد كه آرامش كنيد ولي همچنان گريه مي كند زمان آن است كه كمي هم به خودتان برسيد تا از پا نيفتيد:
• كودكتان را روي تخت بگذاريد و بگذاريد مدتي گريه كند (نترسيد هيچ اتفاقي نمي افتد!)
• از دوستان و بستگانتان راهنمايي بگيريد (حضور مادر بزرگ ها در اين مواقع واقعاً نعمتي است!)
• كمي استراحت كنيد و بگذاريد فرد ديگري از كودك مراقبت كند.
• نفس عميق بكشيد.
• با خودتان تكرار كنيد: "كودك من مشكلي ندارد و گريه صدمه اي به او نمي زند. مشكلش فقط اين است كه نمي تواند بگويد چه مي خواهد."
خوشبختانه كودكان (و والدينشان) بسيار انعطاف پذيرند و حتي بدترين شرايط را نيز بالاخره از سر مي گذرانند. معمولاً از 8 تا 12 ماهگي به بعد كودك بهتر مي تواند خودش را آرام كند و بسياري از اين گريه ها ديگر اتفاق نمي افتد.

بسيار زيان بخش باشد.
دستورالعمل زير مخصوص كودكان زير يكسال است كه بعلت انسداد راه هوايي دچار خفگي شده اند.
مرحله 1: وضعيت را بسرعت ارزيابي كنيد
اگر كودك شما بطور ناگهاني توانايي سرفه كرن، گريه كردن و جيغ كشيدن را از دست داده است ممكن است چيزي مسير تنفس او را بند آورده باشد و شما بايد براي بيرون آوردن آن دست بكار شويد. ممكن است كودك اصوات عجيب از حلق خارج كند و يا پوست او به رنگ قرمز روشن يا آبي در آيد.
اگر كودك سرفه و استفراغ دارد مسير تنفسي او كاملا مسدود نشده است. در اينصورت اجازه دهيد سرفه كند. سرفه موثرترين راه برطرف ساختن انسداد است.
اگر كودك قادر نيست چيزي را كه در مسير تنفسي اش گير كرده، با سرفه خارج سازد از يك نفر بخواهيد كه به اورژانس اطلاع دهد و شما ضربات پشت و فشردن سينه را شروع كنيد (به مرحله 2 مراجعه كنيد).
اگر با كودك تنها هستيد 2 دقيقه از او مراقبت كنيد سپس به اورژانس اطلاع دهيد.
از طرف ديگر اگر مشكوك هستيد مسير تنفسي كودك به علت تورم حلق مسدود شده است بلافاصله به اورژانس اطلاع دهيد. ممكن است كودك شما دچار يك واكنش آلرژيك نسبت به چيزي كه خورده و يا گزش حشره شده باشد و يا ممكن است مبتلا به عفونت حلق مثلا خروسك باشد.
اگر كودك دچار مشكلات قلبي نيز هست فورا به اورژانس اطلاع دهيد.
مرحله 2: سعي كنيد كه آنچه را كه مسير تنفسي را مسدود كرده است با ضربات پشت و فشردن سينه بيرون آوريد.
اگر كودك قادر نيست خودش مسير تنفسي اش را تخليه كند و شما معتقيد كه چيزي آنجا گير كرده است در حاليكه با كف دست سر و گردنش را نگاه داشته ايد، بدقت او را روي بازوي خود قرار دهيد و صورتش را به طرف پائين بگيريد. دستي كه كودك را نگه داشته است به ران خود تكيه دهيد.
كودك را طوري نگه داريد كه سرش پائين تر از ساير قسمت هاي بدن قرار گيرد. بعد با استفاده از پاشنه دست 5 ضربه به پشت، بين دو تيغه شانه اش وارد كنيد تا آنچه در آنجا گير كرده است از جاي خود خارج شود.
سپس دست آزاد خود را (آن دستي كه ضربات پشت را با آن وارد كرده ايد) روي پشت كودك قرار دهيد در حاليكه ساعدتان در مسير ستون مهره ها قرار دارد. سپس او را به آرامي در حاليكه سر و گردنش را نگه داشته ايد بگردانيد بعد در حاليكه دستتان را به ران تكيه داده ايد صورت كودك را رو به بالا نگه داريد و در اين حال هم سرش را پائين تر از ساير قسمت هاي بدن نگه داريد.
سر 2 تا 3 انگشتتان را روي خطي فرضي كه بين دو نوك سينه هاي كودك ترسيم كرده ايد، بگذاريد. براي ايجاد فشار به آرامي سينه را 5/2 تا 5/3 سانتي متر به پائين فشار دهيد بعد صبر كنيد تا سينه به وضعيت طبيعي بازگردد. 5 فشار به سينه او وارد كنيد و اين عمل را كاملا نرم و آرام انجام دهيد. حركات نبايد پرشي باشد.
همين عمل 5 ضربه پشت و 5 فشار سينه را متناوبا آنقدر ادامه دهيد تا شيئي كه در مسير تنفسي گير كرده بيرون آيد و كودك سرفه كند. اگر او سرفه مي كند بگذاريد آنقدر سرفه كند تا كاملا خارج شود.
اگر در هر لحظه اي كودك بيهوش شود به CPR يا احيا قلبي- تنفسي نياز خواهد داشت .
دوبار به او تنفس مصنوعي بدهيد. اگر هوا پائين نمي رود (سينه بالا نمي آيد)،
سر او را برگردانيد و دوبار ديگر به او تنفس مصنوعي بدهيد.
اگر هنوز هم سينه بالا نمي آيد 30 بار سينه او را فشار دهيد. داخل دهان را نگاه كنيد و اگر جسمي را مي بينيد آنرا خارج سازيد. دوبار ديگر به او تنفس مصنوعي بدهيد، فشردن سينه را تكرار كنيد و همينطور ادمه دهيد تا كمك برسد.

برگرداندن يا رفلاكس چيست؟
رفلاكس چگونه بر روي كودك تاثير مي گذارد؟
برگرداندن يا رفلاكس به حالتي اطلاق مي شود كه محتويات معده به داخل مري يا حتي دهان برمي گردد.
در پزشكي به مري ازوفاگوس گفته مي شود. لذا اسم كامل پزشكي رفلاكس، واژه رفلاكس گاسترو- ازوفاژيال است و به آن رگورژيتاسيون هم گفته مي شود.
ديافراگم عضله ايست كه قفسه سينه را از حفره شكمي جدا مي كند. مري مانند لوله ايست كه دهان را به معده متصل مي كند و بايد مسير نسبتا طولاني را از دهان و قفسه سينه به سمت بالاي شكم بپيمايد. در محل عبور مري از ديافراگم سوراخي وجود دارد و ديافراگم در اين ناحيه بطور طبيعي مانند دريچه عمل مي كند تا از برگشت مواد معده به درون مري جلوگيري كند. پزشكان به اين مكانيسم دريچه اي (كه در نواحي ديگري از بدن هم وجود دارد) اسفنكتر گويند.
گاهي اوقات عملكرد دريچه به اندازه كافي قوي نيست، براي مثال در دوران بارداري اين اسفنكتر ممكن است بخوبي عمل نكند و شايد شما تجربه بازگشت مواد خورده شده را به مري يا حتي دهان داشته باشيد. در حقيقت، يكي از دلائلي كه دچار سوزش سر دل در حاملگي مي شويد اينست كه فشار جنين شما اسفنكتر را بالا مي برد و اين امر سبب برگشت اسيد و محتويات معده به مري مي شود.
اين پديده در كودكان نيز رخ مي دهد، اما به دلائل مربوط به خودشان كه عمدتا بعلت تكامل ناكافي اسفنكتر است. در طول سال اول زندگي كودك، عملكرد اسفنكتر قويتر مي شود و احتمال بازگرداندن محتويات معده كاهش مي يابد. حدود 50 درصد كودكان درجاتي از رفلاكس را خواهند داشت، اما تنه درصد كمي از آنها دچار رفلاكس شديد هستند.
علائم باليني رفلاكس چيست؟
كودكتان بعد از هر بار شيرخوردن ممكن است مقدار كمي شير را بالا بياورد يا دچار سكسكه شود. وي ممكن است دچار سرفه پس از بالا آوردن شير شود و احتمالا علت اين است كه شير در حال پس زدن از معده، اشتباها وارد مجاري هوايي وي شده است. اين امر طبيعي است و تا زماني كه كودكتان از ساير جنبه ها مشكلي نداشته باشد جاي هيچ گونه نگراني نيست. فقط لازم است يك تكه پارچه يا دستمال در دسترس داشته باشيد. هم بچه هايي كه شير خشك مي خورند و هم آنها كه از شير مادر تغذيه مي كنند ممكن است به چنين وضعيتي مبتلا شوند.
آيا لازم است كودكم را نزد پزشك ببرم؟
در موارد زير لازم است با پزشك كودكتان مشورت كنيد:
• اگر در شرايط عادي رفلاكس بيش از پنج بار در روز اتفاق بيافتد.
• اگر كودك بعد از خوردن غذا زياد گريه مي كند.
• اگر به طور مكرر استفراغ مي كند.
• اگر سرفه كردن حالتي دائمي شده است.
روشهاي ساده اي وجود دارد كه بايد در ابتدا مورد توجه قرار گيرند؛ مانند نگه داشتن كودك در وضعيت عمودي براي 20 دقيقه بعد از هر بار تغذيه، اين وضعيت به باقي ماندن مواد خورده شده در معده تا زماني كه به داخل روده تخليه شود كمك خواهد كرد. در ضمن بهتر است وعده هاي غذايي كمتر با دفعات بيشتر مورد استفاده قرار گيرد، اگرچه كودكان هميشه موافق اين موضوع نيستند! اما اين كار مانع پر شدن كامل معده شده و احتمال پس رانده شدن مواد را با توجه به شل بودن دريچه بين مري و معده، كاهش مي دهد.
آيا درمانهاي ديگري براي رفلاكس وجود دارد؟
در موارد خيلي شديد استفاده از آنتي اسيدها يا تغليظ كننده هاي غذايي ممكن است ارزشمند باشد. مي توانيد تركيباتي كه هر دو خاصيت مذكور را داشته باشند از داروخانه ها تهيه نمائيد. اين داروها را با تجويز پزشكتان مصرف كنيد و هر از چند گاهي آنها را براي مدت كوتاهي قطع كنيد تا بدانيد آيا بيماري بهتر شده است يا نه؟
ممكن است پزشك كودكتان برخي از داروهايي مثل سايمتيدين يا رانيتيدين را تجويز كند كه براي درمان زخم معده در بالغين مصرف مي شوند. البته استفاده از آنها بعضي از كشورها براي اطفال تاييد نشده است، ولي در بعضي كشورها مورد استفاده قرار مي گيرند. پزشك كودكتان ممكن است داروها يا روشهاي ديگري را براي شرايط كودك شما برگزيند. بطور معمول اين وضعيت با استفاده از تكنيكهاي توضيح داده شده و استفاده از داروهاي محدود، با گذشت زمان بهتر خواهد شد.
در مواردي هم لازم است كه بيماري كودك كاملا جدي تلقي شود و اگر تاكنون به پزشك متخصص كودكان مراجعه نكرده ايد با مشاهده موارد زير حتما اقدام كنيد:
• اگر هرگونه شكي در تشخيص وجود داشته باشد.
• اگر بيماري با درمانهاي ساده برطرف نشود.
• اگر خون در استفراغ وجود داشته باشد.
• اگر كودكتان دچار كم خوني باشد.
• اگر سرفه هاي پايدار يا عفونتهاي مكرر تنفسي وجود داشته باشد كه بنظر برسد به علت بازگشت مواد از معده به مري هستند.
• اگر كودك در وزن گيري مشكل داشته باشد يا از خوردن غذا امتناع كند.
• اگر عمل بلع مشكل باشد.
خوشبختانه اين موارد نادر هستند، اما اگر در مورد هر يك از آنها نگران هستيد به پزشك متخصص كودكان مراجعه كنيد. شايد لازم باشد براي تشخيص دقيق و بررسي كامل، آزمايشاتي براي كودك انجام شود. ممكن است پزشك تصميم بگيرد تا از كودك اندوسكوپي به عمل آورد يا با قرار دادن وسيله اي در انتهاي مري، اسيديته ناحيه را در طول 24 ساعت اندازه گيري كند. اين اقدامات معمولا براي كودك و متعاقبا براي شما ناراحت كننده خواهد بود اما گاهي بعنوان آخرين اقدام براي قطعي بودن تشخيص بيماري يا تعيين ميزان وخامت آن ضروري است.
سعي كنيد نگران نشويد
بيشتر شيرخواران دچار علائم خفيفي از رفلاكس هستند كه در ابتدا توضيح داده شد و به عارضه اي جدي كه نيازمند اقدامات يا درمانهاي جراحي باشد، مبتلا نيستند. اگر وضعيت كودك شما از نظر وزن گيري مناسب است، به خودتان اطمينان دهيد كه اين مقدار برگرداندن با رشد كودك بهتر خواهد شد.

مادران بخوانند : روشهای مراقبت از نوزاد تازه متولد شده
پوسته ريزي پوست سر اگر چه منظره زيبايي ندارد اختلالي شايع و بي خطر است. ممكن است كودك شما مختصري پوسته خشك شبيه شوره سر داشته باشد و يا ممكن است در مواردي اين پوسته ريزي شديد بوده و پوسته ها كاملا ضخيم، چرب و زرد رنگ باشند و يا حالت كبره داشته باشند.
اين اختلال ممكن است بين دو هفتگي تا سه ماهگي ديده شود و معمولا بعد از چندين ماه خود بخود بر طرف مي گردد و به نظر مي رسد كه بعداز ۶ تا ۷ ماهگي ديده نمي شود. علت ايجاد اين پوسته ها آنست كه غدد سباسه موجود در پوست سر بيش از حد چربي ترشح مي كنند و اين چربي ها تبديل به پوسته هايي خشك مي شوند و مي ريزند.
بسياري از كارشناسان معتقدند كه ترشح بيش از حد هورمون ها در مادر و رسيدن آن به جنين هنگام تولد موجب فعال شدن بيش از حد غدد سباسه مي شود. وقتي پس از چند ماه سطح هورمون ها در بدن كودك پايين مي آيد، اين اختلال نيز از بين مي رود.
براي برداشتن پوسته ها بهترين راه آنست كه دوبار در هفته روغن هاي مخصوص كودك يا روغن هاي گياهي مانند روغن زيتون را روي سر كودك بماليد و ۱۵ دقيقه صبر كنيد سپس موهاي او را شانه كنيد تا پوسته ها بريزند. سپس سر او را با يك شامپو ملايم مخصوص بچه بشوييد.
بعضي از پزشكان توصيه مي كنند كه شامپو را به مدت ۲۰ دقيقه روي سر كودك نگهداريد (و يا تا وقتي كه بچه مي تواند تحمل كند) و سپس سر او را با يك پارچه يا حوله نرم ماساژ دهيد.
اين اختلال رفته رفته بطور خودبخود از بين مي رود ولي اگر اين حالت تا چندين ماه ادامه يافت و يا شدت پيدا كرد و به ساير قسمت هاي بدن انتشار يافت، با يك متخصص اطفال مشورت كنيد. ممكن است پزشك يك شامپوي دارويي تجويز كند.
كوتاه كردن ناخن ها
ناخن هاي كودك نرم تر و تا شونده تر از ناخن هاي شماست ولي اشتباه نكنيد؛ كودكان ناخن هاي تيزي دارند. اگر ناخن هاي كودك را به موقع نگيريد ممكن است هنگام دست و پا زدن صورت شما يا خودش را زخمي كند. شايد لازم باشد اين كار را در اولين روزهاي بازگشت به خانه انجام دهيد.
ناخن هاي دست نوزاد خيلي بسرعت رشد مي كنند و ممكن است لازم باشد چند بار در هفته ناخن هاي او را كوتاه كنيد. سرعت رشد ناخن هاي پا از ناخن هاي دست كمتر است.
آسان ترين راه كوتاه كردن ناخن هاي دست كودك با استفاده از قيچي مخصوص كودكان است. نوك اين قيچي هاي ناخنگير گرد است و تيز نبودن آن كمك مي كند تا در صورت تكان خوردن به كودك آسيب نرسد.
مي توانيد از ناخن گير مخصوص كودك نيز استفاده كنيد، در اينصورت بايد خيلي دقت كنيد كه پوست يا حتي گوشت نوك انگشت كودك بطور اتفاقي در آن گير نكند. بهتر است همراه يك نفر ديگر نسبت به انجام اين كار اقدام كنيد.
يكي از شما دو نفر كودك را نگه مي دارد و يا مانع حركت زياد او مي شود و نفر ديگر ناخن ها را كوتاه مي كند. يك روش ديگر اين است كه هنگام شير خوردن و يا موقعي كه كودك در خواب است نسبت به چيدن ناخن هايش اقدام كنيد زيرا آرامتر است. هنگام چيدن ناخن، نوك انگشت كودك را از لبه ناخن دور كنيد تا در ناخن گير يا قيچي گير نكند و در عين حال دست او را محكم نگه داريد.
مراقبت از محل قطع شدن بند ناف
بند ناف نوزاد بعد از تولد از نزديكي بدن بسته شده و بطور بدون دردي بريده مي شود. محل بريدگي بايد تا آنجا كه ممكن است تميز و خشك نگه داشته شود. معمولا مدت يك هفته تا ۱۰ روز طول مي كشد تا بند ناف خشك شود و بيفتد. ترميم محل افتادن بند ناف ممكن است چند روز بطول انجامد. موقع افتادن بند ناف ممكن است پوشك كمي خوني شود، اين امر طبيعي است.
پوشك را زير بند ناف ببنديد تا جريان هوا براي خشك كردن آن كافي باشد و ادرار با آن تماس نداشته باشد. مادام كه بند ناف نيفتاده است از حمام وان استفاده نكنيد.
درهواي گرم بهتر آنست كه تنها يك پوشك و يك تي شرت آزاد به نوزاد بپوشانيد تا هوا جريان كافي داشته باشد و خشك شدن بند ناف تسريع شود. تا وقتيكه بند ناف نيفتاده است از پوشاندن زير پوشهاي سرهمي بپرهيزيد.www.zibaweb.com
براي مراقبت درمنزل دست اندركاران امور بهداشتي همواره توصيه مي كنند كه قاعده بند ناف را با يك سواب پنبه اي (مانند گوش پاك كن) يا يك تكه گاز آغشته به الكل روزي يك يا دو بار تميز كنيد. بسياري از پزشكان به اين روش عقيده دارند ولي بعضي نيز امروزه معتقدند كه بهتر است بدون هيچ اقدامي صبر كنيم تا بند ناف بخودي خود خشك شود.
اگر شما نمي دانيد كه چه كنيد بهتر است با پزشك كودك خود صحبت كنيد. (اين سوال خوبي است كه مي توانيد آن را در ويزيت اول بپرسيد).
علائم عفونت اگر چه نادرند عبارتند از:
تورم يا قرمزي، جمع شدن چرك در قاعده بند ناف و تب. بنابراين اگر ناف كودك قرمز و ملتهب شد يا شروع به آب دادن كرد با پزشك وي تماس بگيريد.
شستشوي ناحيه تناسلي دختران
ناحيه تناسلي دختران را مي توان تنها با يك دستمال مرطوب در هنگام تعويض پوشك و يا استحمام تميز كرد و در اين حال بايد مراقب بود كه دستمال از جلو به عقب كشيده شود نه از عقب به جلو تا ميكروب هاي ناحيه مقعد وارد واژن نشوند.
ممكن است ناحيه تناسلي قرمز و متورم شود و يا ترشحات بيرنگ، سفيد و يا كمي خوني ديده شود كه تمام اين حالات در هفته هاي اول طبيعي است و در نتيجه هورمون هاي مادر هنگام بارداري بوجود مي آيد. اگر اين علائم بعداز شش هفته اول پس از تولد از بين نرود بايد با پزشك متخصص اطفال مشورت كنيد.
شستشوي ناحيه تناسلي پسران ختنه شده
تنها كاري كه بايد در مورد موضعي كه به تازگي ختنه شده است انجام دهيد آنست كه پوست ناحيه را با آب و صابون بشوئيد درست مانند ساير قسمت هاي پوست بدن.
بهتر است از سائيدن و ايجاد كف در ناحيه آلت تناسلي پسران خواه ختنه شده و خواه بدون ختنه بپرهيزيد زيرا پوست اين ناحيه را خشك مي كند و باعث تحريك آن مي شود.
در چند روز اول پس از عمل ختنه، آلت تناسلي ممكن است كاملا قرمز باشد و ترشحي زرد رنگ داشته باشد.
اين در واقع علامت خوبي است و نشان مي دهد كه سير بهبود طبيعي است. عليرغم آنكه محل ختنه كمتر احتمال دارد كه عفونت كند علائم عفونت عبارتند از قرمزي پايدار، تورم سر آلت و زخم هايي كه با ترشحات زرد رنگ و خشك بسته شده است. در صورت مشاهده هر يك از اين علائم فورا به پزشك اطلاع دهيد.
شستشوي ناحيه تناسلي پسران ختنه نشده
هنگام تميز كردن يا شستن آلت تناسلي كه ختنه نشده باشد سعي كنيد پره پوس يا پوست حشفه را نكشيد.
چندين ماه يا حتي سال طول مي كشد تا پره پوس از آلت تناسلي جدا شود. پس از جدا شدن پره پوس و هنگاميكه كاملا بتوان آن را كشيد (اگر نخواهيد كودك را ختنه كنيد بهتر است زمان آنرا از پزشك كودكتان بپرسيد) بايد گاهي آن را بكشيد و انتهاي آلت را كه زير آن قرارگرفته است به آرامي ولي با سرعت از ماده مومي شكل سفيد رنگي كه بطور طبيعي در اين محل تشكيل مي شود تميز كنيد.
تکامل سیستم بینایی کودک:
سيستم بينايي در بدو تولد يك سيستم تكامل نيافته است و تكامل آن در طول سال اول زندگي رخ مي دهد. از اين رو، توجه والدين و پزشكان به مشكلات احتمالي در طول سال اول نقشي بسيار تعيين كننده در تكامل بينايي كودك و جلوگيري از مشكلات ناشي از اختلال در بينايي نظير مشكلات يادگيري خواهد داشت.
سه ماه اول
نوزادان معمولا قبل از هر چيز “حركت” را مي بينند. نوزاداني كه به موقع بدنيا آمده باشند (هفته ۳۸ تا ۴۲ حاملگي) بايد بتوانند تغييرات صورت مادر نظير خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببينند. در اين زمان درك رنگ هنوز كاملا تكامل نيافته و درك عمق نيز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حركت چشم ها ايجاد مي شود.
هماهنگي عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شيرخواران بسيار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بيرون يا داخل منحرف شده و حركت چشم ها با هم هماهنگ نيست. اين وضعيت استرابيسم يا انحراف چشم خوانده مي شود. اگر استرابيسم تا ۳ يا ۴ ماهگي خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط يك چشم پزشك معاينه شود.
اولين علائم مشكلات چشم و بينايي
در بعضي موارد لازم است نوزاد قبل از ۳-۴ ماهگي مورد معاينه قرار گيرد. اين موارد عبارتند از: انحراف شديد چشم ها، عدم حركت چشم قبل از ۳ ماهگي، انحراف هر دو چشم به داخل، ثابت ماندن يك چشم در زمان حركت چشم ديگر و يا تفاوت فاحش بين حركات دو چشم.
تشخيص زودرس استرابيسم بسيار مهم است زيرا تنبلي چشم يا آمبليوپي حاصل استرابيسم درمان نشده است. اگر يك چشم كودك نتواند بر اثر استرابيسم خوب ببيند هماهنگي چشم ها بر هم مي خورد. همچنين اگر مغز تصويري از يكي از چشم ها دريافت نكند در طول زمان علائم ارسالي از چشم مبتلا را ناديده مي گيرد و نهايتاً فرد دچار تنبلي چشم و متعاقب آن كاهش شديد ديد مي شود.
مشكلات بينايي در نوزادان نارس
تكامل بينايي در نوزادان نارس كمي بيشتر از نوزاداني كه به موقع بدنيا آمده باشند طول مي كشد. احتمال ايجاد استرابيسم و آمبليوپي در نوزاداني كه قبل از هفته ۳۵ حاملگي بدنيا آمده باشند ۳۰% بيشتر است. هر چه نوزاد زودتر از زمان طبيعي بدنيا بيايد اين احتمال افزايش مي يابد.
نوزاد بايد كاملا به نور روشن (مثلا لامپ) و يا آويز هايي كه معمولا بالاي سر نوزادان آويزان مي كنند توجه كند. اگر در ۳ ماهگي جسم را جلو چشم نوزاد بگيريد و آن را از يك سمت آهسته به سمت ديگر ببريد و نوزاد قادر به دنبال كردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاينه قرار گيرد. البته در بعضي موارد تكامل بينايي ديرتر رخ مي دهد كه به آن تأخير در تكامل بينايي مي گويند.
حركات نامنظم چشم
اختلالي بنام نيستاگموس ممكن است در نوزادي رخ دهد. در اين اختلال چشم ها حركاتي به چپ و راست، حركات دوراني و يا حركات نامنظمي دارند. علت اين اختلال ممكن است ضعف بينايي، وجود نقص در مسير عصبي از چشم به مغز و يا آلبينيسم (كمبود رنگدانه ها) باشد. نيستاگموس ممكن است ارثي هم باشد. نوزاداني كه نيستاگموس دارند ممكن است ديد طبيعي و يا ضعيف داشته باشند. اگر نيستاگموس تا بعد از ۳ ماهگي باقي بماند نوزاد بايد مورد معاينه قرار گيرد.
در مجموع بايد گفت كه ۳ تا ۴ ماه اول زندگي زمان بسيار مهمي از نظر تكامل بينايي است و توجه والدين و مراجعه به موقع به چشم پزشك نقش تعيين كننده اي در بينايي كودك خواهد داشت.
۴ تا ۶ ماهگي
در اين سن نوزاد بايد دستش را به طرف اسباب بازي كه جلوي او مي گيريد دراز كند و يا دستش را به آن بزند. در ابتدا ممكن است دست نوزاد بطور اتفاقي به جسمي كه جلويش گرفته ايد بخورد ولي در طول زمان با رشد بينايي، درك عمق و درك بيشتر نوزاد اين كار ارادي تر مي شود.
از ۶ تا ۸ ماهگي نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن مي كند. در اين مرحله مي توانيد يك اسباب بازي را طوري جلو كودك قرار دهيد كه مجبور باشد براي رسيدن به آن غلت بزند و يا كمي از جاي خود جلوتر بيايد. اين كار به تقويت بينايي نوزاد كمك مي كند.
بين ۸ تا ۱۲ ماهگي نوزاد شما ممكن است چهار دست و پا حركت كند و يا راه برود. سعي كنيد به جاي راه افتادن زودتر، كودك خود را به حركت چهار دست و پا تشويق كنيد زيرا باعث ايجاد هماهنگي ميان حركات دست و چشم مي شود. در اين سنين بويژه وقتي كودك روي مبل يا تخت و يا نزديك پله است بايد بسيار مواظب وي بود زيرا ديد كودك در اين مرحله هنوز فاقد درك عمق كافي است و در نتيجه پستي و بلندي ها را بخوبي درك نمي كند. به عبارت ديگر كودك در اين سن متوجه نيست كه لبه تخت در جايي تمام مي شود و زمين پايين تر از آن قرار گرفته است بنابراين احتمال سقوط كودك از تخت و پله وجود دارد
http://www.pezeshk.us/?p=13720
*************
ایا ارتباطی بین وزن بالای نوزاد در هنگام تولد و بیماری وجود دارد؟
دانشمندان بریتانیایی می گویند شواهدی به دست آورده اند که نشان می دهد بین وزن نوزادان دختر در زمان تولد و احتمال ابتلای آنها به سرطان پستان در بزرگسالی ارتباط وجود دارد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، براساس این تئوری که به دهه ۱۹۹۰ میلادی برمی گردد، نوزادان دختر چنانچه به هنگام تولد، از نظر وزن و قد بزرگ باشند، خطر ابتلا به سرطان پستان در آنها در سنین بزرگسالی به نسبت نوزادان دختری که از نظر جثه کوچکتر هستند، بیشتر است.
اما تاکنون شواهد به دست آمده یکدست نبوده اند.
در تازه ترین تحقیقات انجام شده در این باره، گروهی از پژوهشگران دانشکده بهداشت و پزشکی حاره ای در لندن به امید دستیابی به نتایجی بیشتر، به تحلیل و بررسی مجدد اطلاعاتی که ظرف سی سال گذشته دراین باره بدست آمد، پرداختند.
محققان دریافته اند که در مطالعات انجام شده بر روی اطلاعات بدست آمده درباره جثه نوزادان به هنگام تولد، هماهنگی کاملا واضحی در این باره دیده می شود. این اطلاعات معمولا به هنگام تولد توسط دکتر و یا ماما به ثبت می رسد.www.zibaweb.com
هر نیم کیلو اضافه وزن به هنگام تولد در نوزادان دختر، به میزان هفت درصد خطر ابتلا به سرطان پستان را در این نوزادن در سنین بزرگسالی افزایش می دهد.
به نظر می رسد وزن و اندازه سر کودک به هنگام تولد، شاخص های مورد نظر در این تحقیقات بوده، هر چند که به نظر می رسد قد نوزاد به هنگام تولد، عاملی مهم تر برای پیش بینی میزان خطر در این باره باشد. اما، چرا نوزادانی که به هنگام تولد قد بلند تر هستند بیشتر مستعد ابتلا به سرطان پستان هستند. خوب این موضوع هنوز مشخص نیست.
براساس یک تئوری که در این باره وجود دارد، نوزادی که از نظر اندازه بزرگتر است احتمالا در رحم مادر در معرض استروژن بیشتری قرار دارد. اما تحقیقات بیشتری نیاز است تا بتوان ارتباطی را که در این باره وجود دارد، مشخص کرد.
اطلاعاتی که در تحقیقات اخیر مورد تحلیل و بررسی مجدد قرار گرفت، مربوط به ششصد هزار زن می شود که از این عده تنها حدود ۲۲ هزار نفر به سرطان پستان مبتلا بودند
http://www.pezeshk.us/?p=14206