قصه و داستان، ابزار ارزشمندي است که نقش بسيار مهمي در تکوين شخصيت افراد ايفا مي کند. وقتي ما قصه اي را مي گوييم يا مي شنويم جدا از شيريني و لذتي که به همراه دارد در ناخودآگاه ما هم تاثير بسياري مي گذارد؛ تأثيري که مي توان از آن به عنوان مزاياي ناخودآگاه شنيدن و يا خواندن داستان نام برد. خواندن و يا تعريف قصه مهارت ما را در سخنوري و استفاده بهتر از زبان که همان هوش زبان شناختي است افزايش مي دهد. هر قصه يک تجربه است. ما با شخصيت هاي داستان به طور غيرمستقيم در تعامل هستيم و از طريق رويدادهاي داستان با اطلاعاتي روبه‌رو مي شويم که ممکن است در هيچ جاي ديگر با آن ها برخورد نکنيم. از طرفي مفاهيم و ارزش هاي موجود در داستان، موجب مي شود شنونده و يا خواننده، مفاهيم و نظرات شخصي خود را با آن ها مقايسه کند و در صورت تضاد، آن ها را برون سازي کند. تمام ما از کودکی عاشق داستان هستیم اما وقتی که بزرگ‌تر شده‌ایم تصور می‌کنیم که داستان گفتن شاید زیاد برای یک سخنرانی کاملاً جدی و رسمی کار خوبی نباشد! حقیقت این است که یک سخنرانی وقتی می‌تواند بسیار گیرا باشد که – مانند رمان‌های معروف- بتوان تک تک جمله‌های آن را در ذهن تصور کرد و تصویر آن را در ذهن ساخت و یک داستان این کار را به سادگی انجام می‌دهد.
با توجه به آنچه گفته شد، داستان گفتن به زبانی دیگر به خصوص انگلیسی که زبانی بین المللی است، مهارت ما را در سخنوری افزایش می دهد، باعث می شود ما بتوانیم تاثیر بسیاری در اطرافیانمان و روابط انسانیمان بگذاریم. از طریق داستانگویی در محیط ناآشنای خارجی می توانیم بخشی از شخصیت و فرهنگ خود را نیز به نمایش بگذاریم.
ویدئوی مرتبط :
قواعد داستان گفتن به انگلیسی