در دعوای خلع ید نکته مهم مالک بودن خواهان است یعنی باید مالکیت بلامنازع داشته باشد و از طرف دیگر متصرف هم، متصرف غاصبانه یا در حکم غاصبانه داشته باشد. در این دعوی منشا قرار دادی بین خواهان خوانده وجود ندارد. به عنوان مثال شما صاحب ملکی هستید که 2 سال آن را رها کرده و به خارج از کشور یا شهر دیگری سفر کرده اید. فردی از این موقعیت سو استفاده میکند و ملک شما را به تصرف خود در می آورد. بعد از مراجعه شما و در خواست شما مبتنی بر تحویل ملک ایشان حاضر به تحویل نیست. در اینجا شما باید با سند مالکیت خود کع نشان می دهد شما صد در صد مالک هستید به شورای حل اختلاف محل وقوع مال غیرمنقول مراجعه کنید و به طرح دعوی خلع ید بپردازید.
موسسه حقوقی | دادخواست طلاق توافقی | وکیل ثبت شرکت
اما در دعوای تخلیه ید لزوما نباید خواهان مالک عین مال غیر منقول باشد، بلکه مالکیت نیز کافی است. دعوای تخلیه ید زمانی مطرح می شود که منشا قرارداد بین خواهان و خوانده وجود داشته باشد. بنابراین دعوای تخلیه زمانی مطرح می شود که متصرف ماذون است و به صورت قانونی و شرعی شروع شده اما در خلع ید از ... در کار نیست و شروع تصرف غاصبانه بوده است.
لازم به ذکر است که در دعوی خلع ید فقط در اموال غیر منقول مطرح می شود ( مال غیر منقول مالی است که برون آسیب زدن به آن قابلیت جابجایی نداشته باشد ). اما تخلیه ید هم در اموال غیر منقول و هم اموال منقول قابل طرح است.
نکته دیگر این است دعوی تخلیه ید یک دعوی غیر مالی است ولی دعوی خلع ید دعوی مالی است که این امر باعث می شود طرح دعوی تخلیه ید هزینه کمتری را در بر داشته باشد.