صنعت هتلداری و میزبانی، همانند سایر پدیده های نوظهور، با تفاسیر و بالتبع برخوردهای متفاوتی از سوی جامعه مواجه شده است . چه آنان که معتقدند هتل شکل پیشرفته ای است از همان کاروان سراها و مهمان خانه هایی که به واسطه مهمان نوازی ایرانی در دوران صفویه ساخته شده بود و بسیاری هم قدمت این مهمان نوازی را منسوب می دانند به عصر هخامنشیا ن، و چه آنان که تصور می کنند این پدیده، اساساً، پدیده ای مدرن است که ریشه در جهان مدرن داشته و لذا الزامات خاص خود را به همراه دارد. امروزه با پیشرفت فن آوری اطلاعات سرویسرزرو هتل در مسافرت ها بشکل ساده تری درآمده اسن. اما، بدون ورود به این مجادلات فکری و اندیشه ای که در جای خود مهم و درخور توجه است، نکته بارز و برجسته در زمینه صنعت هتلداری و میزبانی در ایران، فقدان تولید مستمر اندیشه ها و انعکاس یافته ها و تحقیقات علمی برای کاربست های عملی است . البته، در حال حاضر، نشریات و مجلات علمی معدودی وجود دارند که در سطح مراکز علمی - پژوهشی کشور که غالباً جوان و نوپا هستند، منتشر می شوند، اما هیچ یک از نشریات مذکور تمرکز فعالیت هایشان بر روی مباحث هتلداری و میزبانی به صورت خاص نبوده و در اکثر مقالات منتشره و پیشین آن ها، غلبه طرح مباحث گردشگری در قالب سفر بر جنبه های هتلداری و میزبانی کاملاً نمایان است . گویی، مباحث هتلداری و میزبانی به خاطر التزام برخورداری از تجربیات کاری و عملی و نیز فقدان مباحث نظری و
تجربی پیشین در داخل کشور، کار را بر محققان و صاحب نظران این عرصه سخت تر کرده است. تحت چنین شرایطی است که صنعت هتلداری و میزبانی، با اندک پشتوانه علمی و تحقیقی، خرامان خرامان به فعالیت های خود ادامه می دهد. در واقع، ویژگی یا الزام خاص کاربردی و عینی و ملموس بودن یافته های حوزه این صنعت، امری سخت برای تدوین مقالات علمی در صنعت هتلداری و میربانی برای خیل عظیم علاقمندان ایرانی است که به سب عادت دانشگاهی و سنت پژوهشی با مباحث نظری بیش تر خو گرفته اند و سهل تر و راحت تر به انتشار یافته های خود می پردازند.
از دیگر الزامات صنعت هتلداری و میزبانی، شناخت نظرات و تصورات ذی نفعان است. شکی نیست که صنعت پذیرایی و میهمانی، برای پیشرفت و توسعه، به نظرات مردم نیازمن د است و این که در برخی مواقع، محققان می گویندکه متأسفانه درخصوص نظرسنجی های انجام شده در هتل ها مردم خیلی با ما همکاری نمی کنند و بی توجه از برگه های نظرسنجی می گذرند، وضعیت نامطلوبی است که باید مرتفع شود. فقدان نظرسنجی های معتبر و مستمر مانع از انعکاس نظرات، نیازها و خواسته و انتظارات مشتریان به میزبانان شده که در نتیجه این امر، شاهد نوعی عدم شناخت میزبانان نسبت به میهمانان شده و در نهایت، سازو کار مؤثر و علمی مناسب برای برقراری ارتباط بین ذی نفعان فراهم
نمی شود. بدیهی است، در فضای بدون پشتوانه علمی و مباحث اندیشه ای، شناخت نسبت به ابعاد یک پدیده ی مهم چون هتل و رستوران و... پایین خواهد بود و تبعات نامطلوب چ نین امری را به انحاء مختلف می توان مشاهده نمود. عدم کاربست تحقیقات و نیز فقدان تحقیقات مؤثر و یا نظرات کاربردی موجب شده است تا غالب ما فکر کنیم که درآمد اصلی هتل ها، کرایه اتاق ها است . در حالی که در جهان امروز، درآمد اصلی هتل ها از کرایه اتاق هایشان نیست ، بلکه درآمدهای جانبی دارند . مثلاً می توانند از محل کافه یا از محل های سرگرمی برای مشتریان سود به دست می آورند . و همین طور، مثلاً از فضای زیبای رستوران های هتل استفاده کنند و مشتری جذب کنند.
مسأله آموزش نیروی انسانی در صنعت هتلداری و میزبانی، از ملزومات اسا سی این حرفه است . البته در طرح مشکلات جاری، معمولاً، مشکلاتی نظیر مشکلات نرم افزاری و مدیریتی در قدم اول نمایان است. اما در عین حال، مشکلات دیگری نیز مطرح است. مثلاً، در حالی که مجموعه کارکنان هتل های بزرگ دنیا از آموزش های لازم بهره برده اند، این موضوع در ایران از بزرگ ترین نقاط ضعف هتلداری شناخته می شود. در بحث استانداردسازی تلاش می شود تا به این موضوع پرداخته شود که تا چه اندازه به استاندارد کردن نیروهای انسانی با کمک بازآموزی و حتی جذب نیروهای تازه نفس توجه شده است.

همکاری و ارتباط متقابل بین مردم، دولت و هتلداران را می توان اجزای چرخه ای دانست که هتلداری بر آن می چرخد. در حالی که شناخت علمی نسبت به نظرات مردم و توجه به تقاضاهای آن ها، می بایست مورد توجه قرار گیرد که چرا برخی از افراد، مثلاً به دلیل هزینه ها، سعی می کنند به جای استفاده از هتل از چادر استفاده کنند. دولت می تواند سیاست هایی تعیین کند که با ایجاد رقابت و بالابردن کیفیت و در عین حال تعیین قیمتی معقول، همه بتوانند از هتلداری استفاده کنند و از آن سود ببرند. این هم نیز مورد توجه هتلداران و صاحبان رستوران ها و تالارها خواهد بود چرا که در نهایت، چرخه ی گردشگری به سود آن ها خواهد چرخید. مسایل قابل توجه فوق و نیز توجیهات مشابه، مؤسسه آموزشی میزبان وابسته به مجتمع توریستی- تفریحی میزبان واقع در بابلسر را بر آن داشت تا در این زمینه نقشی ایفاء کند و در هیأت یک واسط بین صاحب نظران، اندیشمندان و محققان از یک سو و صاحبان هتل ها و رستوران ها و کارآموزان این حرف از سوی دیگر، ظاهر شود و بدین ترتیب، فصلنامه "مطالعات هتلداری و میزبانی" را منتشر نماید.