درمان نوروپاتی دیابتی محیطی، در اثر آسیب‌دیدگی اعصاب محیطی بروز می‌کند و علائمی همانند ضعف، بی‌حسی، و درد در دست و پاها را به دنبال دارد.
این بیماری می‌تواند سایر قسمت‌های بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. سیستم اعصاب محیطی، اطلاعات را از مغز و ستون فقرات (سیستم اعصاب مرکزی) به بقیه قسمت‌های بدن می‌فرستد. نوروپاتی محیطی ممکن است در اثر جراحات ضربه‌ای، عفونت‌ها، مشکلات متابولیسمی، دلایل ارثی و قرارگرفتن در معرض داروهای سمی بروز کند. یکی از شایع‌ترین دلایل این بیماری دیابت قندی است. به‌طور کلی افراد مبتلا به این عارضه به علائمی مثل تیرکشیدن، سوزش یا مورمور کردن بدن دچار می‌شوند. در بسیاری موارد علائم بهبود می‌یابند بخصوص‌اگر علت آنها یک بیماری علاج‌پذیر باشد. مصرف داروها می‌توانند درد ناشی از نوروپاتی محیطی را کاهش دهند.
دلایل نوروپاتی عصبی و درمان نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی محیطی نه فقط در اثر یک بیماری بلکه آسیب به عصب ممکن است درنتیجه تعدادی بیماری بوجود آید. دلایل این بیماری عبارتند از:
بیماری‌های خودایمنی
این بیماری‌ها شامل سندروم شوگرن، لوپوس، ورم رماتیسمی، سندروم گیلن‌بار، پلی‌نوروپاتی دمیلینه‌کننده التهابی و مزمن و واسکولیت نکروزان می‌شوند.
دیابت
بیش از نیمی از افراد مبتلا به دیابت به نوعی از نوروپاتی عصبی دچار هستند.
قرارگرفتن در معرض مواد سمی
مواد سمی شامل فلزات سنگین و مواد شیمیایی می‌شوند.
داروها
داروهای خاص مخصوصا آنهایی که برای درمان سرطان تجویز می‌شوند (شیمی‌درمانی) ممکن است علت نوروپاتی محیطی باشند.
عفونت
شامل عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی از جمله بیماری لایم، زونا (بیماری ویروسی اعصاب)، ویروس اپشتین‌بار، هپاتیت C، جذام، دیفتری و ایدز.
اختلا‌های وراثتی
اختلال‌هایی همچون بیماری شارکو ماری توث جزء انواع نوروپاتی موروثی محسوب می‌شوند.