Loading...

  • Elnaz
    Elnaz
    یکشنبه 7 خرداد 1391 - 22:25

    تا ابد به تو گوش می دهم (792 بازدید)


    تا ابد به تو گوش می دهم
    باز نگه داشتن پل ارتباطی میان كودكان و والدین فوق العاده مهم است. ما از كودكانمان می خواهیم تا افكار و احساساتشان را با ما در میان بگذارند، تا بتوانیم آن ها را درك كنیم و در بحران های زندگی به یاری آنها برخیزیم.
    751758110022723213810323651432271447516659.gif
    ما از کودکانمان انتظار داریم به جای آنكه واكنش منفی نشان دهند احساسات خود را به طور مناسبی بیان كنند، به حرف ما گوش كنند وكاری را كه از آنها می خواهیم انجام دهند.
    بچه ها به طور غریزی نمی دانند كه چطور باید افكار و احساساتشان را بیان كنند. همچنین به طور خودكار آماده گوش دادن به دستورات و پیروی از آنها نیستند و برای انجام این مسئولیت ها باید آموزش ببینند. والدین در اغلب موارد مجبورند روش های ارتباطی خود را بهبود ببخشند.
    در این باره به نكات زیر توجه كنید:
    با ملایمت حرف بزنید و یك نتیجه حقیقی را دنبال كنید. به خاطر داشته باشید همه چیز در صحبت كردن نیست و همه مشكلات رفتاری را نمی توان با گفت وگو حل كرد. كودكان باید محدودیتهای رفتارشان را بدانند و معمولا فقط توضیح دادن به آنها كافی نیست.
    رویه خود را با سن و میزان بلوغ كودك متناسب كنید. اشتباه بزرگی كه والدین مرتكب می شوند این است كه در مورد مشكل زیاد صحبت می كنند و روش های ارتباطی خود را زودتر از موعد (نسبت به سن كودك) به كار می بندند و از كلماتی استفاده می كنند كه كودك معنی آنها را نمی فهمد.
    كودكان و نوجوانان به روشهای تدبیری بهتر پاسخ می دهند تا جملات سنگین و بی انتها.
    سعی كنید با بالغ شدن فرزند خود بر عمق ارتباطات بیفزایید و از واكنش های منفی بكاهید.
    والدینی كه همیشه سعی كرده اند در تربیت فرزند خردسالشان از توضیح و دلیل استفاده كنند اغلب به این نتیجه می رسند كه با بزرگ تر شدن كودك نه تنها مشكل حل نمی شود بلكه بدتر هم می شود زیرا وقتی كودك به مرحله ای از رشد عقلی می رسد كه بتواند همچون یك فرد بالغ عمل كند والدین می كوشند تا واكنش های قوی به او آموزش دهند اما یك كودك بالغ كه فقط به توضیح و دلیل عادت كرده است در برابر محدودیتهای جدید حتی بیشتر از یك نوجوان عادی طغیان می كند.
    در نتیجه بهتر است در مورد كودكان كم سن و سال بیشتر از مدیریت و در مورد كودكان بزرگتر از ارتباط استفاده شود.
    وقتی كودك رفتار جدیدی را نشان می دهد ممكن است مربوط به یك مرحله خاص سنی نباشد و قصد گفتن چیزی را به شما داشته باشد.برای چند لحظه خود را جای كودك بگذارید و سعی كنید هدف او را از بروز چنین اعمالی كشف كنید و سپس در مورد آن اهداف با او صحبت كنید
    چگونه به حرفهای كودك گوش دهیم؟
    به زبان رفتار گوش دهید: كودكان پس از چیره شدن به زبان گفتار می كوشند ازطریق رفتار با آنها ارتباط برقراركنند.
    كودكان بزرگتر و نوجوانان به طور شفاهی ارتباط برقرار نمی كنند و در بیشتر موارد كه تحت فشار قرار می گیرند، یا با آنها مخالفت می شود احساسات خود را بروز می دهند.
    وقتی كودك رفتار جدیدی را نشان می دهد ممكن است مربوط به یك مرحله خاص سنی نباشد و قصد گفتن چیزی را به شما داشته باشد.
    برای چند لحظه خود را جای كودك بگذارید و سعی كنید هدف او را از بروز چنین اعمالی كشف كنید و سپس در مورد آن اهداف با او صحبت كنید.
    بر احساسات برچسب نزنید: روند آموزش تشخیص و بیان احساسات به یك كودك به تمرین و تكرارهای زیادی نیاز دارد. تشخیص دادن احساسات مهارتی است كه به ظرافت نیاز دارد پس صبور باشید.
    سوتیتر : طوری رفتار كنید كه انگار تا ابد می خواهید گوش كنید. همان قدری كه برای دوستان خود كه برای مشورت نزد شما آمده اند وقت می گذارید برای كودكان خود نیز وقت بگذارید.
    18717611217714014719910610133624422746240196.gifتمام توجهتان را به او جلب كنید: به بقیه افراد خانواده بگویید كه مزاحم نشوند. به یك جای خلوت و ساكت بروید و طوری رفتار كنید كه انگار تا ابد می خواهید گوش كنید. همان قدری كه برای دوستان خود كه برای مشورت نزد شما آمده اند وقت می گذارید برای كودكان خود نیز وقت بگذارید.
    سرصحبت را بازكنید: گاهی شروع صحبت برای كودكان مشكل است.
    سرصحبت را با جملاتی مانند (خب چی شده؟ بگو از چی ناراحتی؟،) باز كنید. هرچه این جملات اختصاصی تر باشند، موثرترند. اگر كودك نمی خواهد در مورد موضوعی صحبت كند به او القا كنید كه آزاد است و می تواند در فرصت دیگری این كار را انجام دهد.
    به كودك اجازه صحبت كردن بدهید: افراد بالغ معمولا تمایل دارند راه حل هایی پیشنهاد دهند و حتی برای كودكان نطق كنند، در برابر این وسوسه ها مقاومت كنید.
    فقط گوش كنید!: سعی كنید حرف های كودك را به خودش برگردانید تا شما را با بخش بیشتری از احساساتش شریك كنید. از شیوه گوش كردن فعال یعنی تكرار یا تفسیر آنچه كودك به شما گفته است را به كار گیرید. با پاسخ های كودك پیش بروید و بیشتر یك دوست دانا باشید تا یك پلیس كنجكاو. توجه داشته باشید شما در حال مشاهده دنیا از دید كودك هستید نه لزوما واقعیتی كه اتفاق افتاده است. از هر روشی زیاد استفاده نكنید اگر همه جملات كودك را تكرار كنید یا مطالب زیادی از او بپرسید ممكن است خسته و آزرده خاطر شود.
    بگذارید كه كودك حس كند كه شما از درد دل كردن او خوشحالید: وقتی در مورد مشكلات زندگی اش با شما صحبت می كند بگذارید حس كند كه شما احساس خوبی نسبت به این كار دارید.
    در مقاله ی بعد گام دوم یک گفتگوی موفق را به شما خواهیم گقت.چگونه با کودکانمان صحبت کنیم؟




---

مشاوره، آموزش و ساخت فروشگاه اینترنتی