اقتصاد دان کوچک
روش های ساده و کاربردی اعطای عزت نفس به کودکان زیر 10 سال (3)
همیشه و همه جا به دنبال تقویت عزت نفس کودکتان باشید. شاید همین راهکارهای کوچک و ساده ، بهتر از هزاران کلاس و آموزشگاه و غیره برای شما و فرزندتان باشد ؛ زیرا هیچ کلاسی بهتر از همین زندگی ساده و معمولی آدمها نیست و هیچ معلمی بهتر و دلسوزتر از پدر و مادر نیست.
در این مقاله آخرین راهکارهای پیشنهادی ما برای افزایش عزت نفس فرزندان تان را می خوانیدبرای خواندن مقاله ی قبل اینجا کلیک کنید .

** حتما به فرزندتان پول توجیبی هفتگی یا ماهیانه بدهید . هفتگی از ماهیانه و روزانه بهتر است . این کار را هیچ وقت فراموش نکنید ، حتی اگر فرزندتان در اول هفته یادش نبود تقاضای پول توجیبی کند ، شما یادش بیاورید ؛ در عوض اگر در میان هفته از شما پول خواست ، بی علت و بی حساب و کتاب به او پولی ندهید . با این عمل او را مقتصد و حسابگر بار خواهید آورد .
** در بانک برای فرزندتان حساب پس انداز باز کنید و با خرید یک قلک ، او را به پس انداز کردن عادت دهید .
** کودتان را با خود به مراکز خرید و فروشگاه ها و نمایشگاه های کتاب و نرم افزار ببرید و از او بخواهید وسائلی که می خواهد بخرد و هزینه اش را خودش حساب کند .
** به کودکتان آینده نگری و شیوه های برنامه ریزی و تنظیم وقت را یاد دهید.
** برای واداشتن فرزندتان به انجام کاری به او پول یا همان رشوه ندهید . این عمل ، ابزار مناسبی برای ایفای نقش مادر یا پدر بودن نیست .
** در کارهای خانه و انتخاب ها از او کمک بخواهید . درباره ی رویا ها و امیدهای آینده ی خودتان با او صحبت کنید. اینکه او را در بررسی اوضاع و شرایط شریک می دانید ، سبب ارتقای عزت نفس فرزندتان خواهد شد .
** اگر فرزند کوچکتری دارید ، فرزند بزرگتر را در تهیه ی وسایل و کارهای مربوط به خواهر یا برادر کوچکتر شریک نمائید و با او همفکری کنید .
** بهتر است هنگام برنامه ریزی و تصمیم گیری برای به دنیا آوردن بچه ی دوم ، فاصله سنی مناسب بین فرزندان را مورد توجه قرار دهید . به نظر نگارنده بهترین فاصله سنی بین کودکان ، چهارسال و نیم تا پنج سال می باشد .
** مشورت و همفکری با کودکتان بسیار مهم و اساسی است ، اما بدانید که تصمیم نهایی را شما باید بگیرید.
عروسک یا کتابِ زمانِ کودکی خود را در صندوقچه های قدیمی خانه ی پدربزرگ پیدا کنید و به فرزندتان نشان دهید . این کار برای او بسیار جالب توجه خواهد بود
** نگرانی ها و دلواپسی های کودکتان را جدی بگیرید ؛البته نه افراط به خرج دهید نه تفریط . نه بی خیال و بی تفاوت باشید ، نه وسواسی و بیش از حد حسّاس . زندگی را به خودتان و فرزندتان سخت نگیرید ، ولی نسبت به برخی مسائل نکته بین و دقیق باشید . مسائلی مثل کابوس های شبانه ، استرس و اضطراب شدید ، ...
** برای دختر خانم ها یک پلاک تزئینی برای آویختن به گردن یا بستن به مچ تهیه کنید که نام او بر آن حک شده است .
** اجازه دهید برای دستگاه پیام گیر تلفن ، کودکتان صحبت کند : ابتدا خودش را معرفی کند ، سپس از افراد بخواهد که پیغام بگذارند .


** همراه با فرزندتان یک گل یا نهال کوچک در باغچه بکارید و مراقبت از آن را بر عهده ی کودکتان بگذارید .
** کودکتان را مشترک مجلات مخصوص کودکان نمائید و نام او را به عنوان تحویل گیرنده ی بسته ی پستی بنویسید .
** عروسک یا کتابِ زمانِ کودکی خود را در صندوقچه های قدیمی خانه ی پدربزرگ پیدا کنید و به فرزندتان نشان دهید . این کار برای او بسیار جالب توجه خواهد بود .
** برای کودکتان "مرد عمل "باشید . یا سر هر مسئله ی کوچک به فرزندتان قول ندهید ، یا اگر قول می دهید بی چک و چانه به آن عمل کنید .
** سعی کنید در هیچ شرایطی حتی مصلحتی ، رفتار و گفتارتان مغایر با هم نباشد .
** فرزندتان از هیچ کجای عالَم ، بیشتر از خانه و رفتار پدر و مادر ، دروغ و ترس و کینه را یاد نخواهد گرفت .
** در حضور فرزندتان درباره ی تشویش های سیاسی و اوضاع خراب اقتصادی و دلهره ی جنگ و تحریم و غیره صحبت نکنید . بکوشید تا "آرامش " بر فضای خانه سایه افکند . دغدغه و آشوب ، روزگار کودکان را سیاه می کند .
** وقتی وارد مهمانی می شوید ، حواستان باشد که فرزندتان در کنار شما باشد ، نه در پشت شما . او را در برخورد با دیگران معرفی کنید و از فرزندتان بخواهید با مهمان ها سلام و احوال پرسی کند و دست دهد.طوری رفتار نکنید که گویی او همراه شما نیست و اصلا وجود ندارد .
** بکوشید رفتار شما با فرزندتان ، بهتر از رفتاری باشد که با دوستانتان دارید نه بدتر از آن .
** اگر فرزند شما ناخواسته و بدون برنامه ریزی قبلی به دنیا آمده است ، هیچگاه این مسئله را به او نگوئید .
** هیچ گاه نگذارید فرزندتان در کشمکش میان شما و همسرتان ، نقش واسطه و پیغام رسان را ایفا کند.
** هرازگاهی با کودکتان نجوا کنید . این عمل ، صمیمیت میان شما و فرزندتان را افزایش می دهد .
** فرزندتان را هیچگاه با محک بهره هوشی ( (IQ یا نتایج هر آزمون هوشی یا شخصیتی دیگر نسنجید و بیهوده برچسب نزنید .
اگر فرزندتان را به اسم خودمانی صدا می زدید و حالا که او بزرگ شده دیگر آن را دوست ندارد ، بکوشید او را با نام اصلی اش مورد خطاب قرار دهید
** واهمه نداشته باشید از اینکه فرزندتان شاهد گریه کردن شماست .
** فرزندتان را کمال گرا بار نیاورید . تاکید را بر پیشرفت فرزندتان بگذارید نه بر کمال مطلوب
** نگران نباشید که دختر شما آموزش کاراته ببیند . ورزش های رزمی شرقی به فرزند شما وقار ، متانت ، استواری قدوقامت ، اعتماد به نفس و همچنین فنون دفاع از خود را می آموزد .
** فرزندتان را با داستان های شاهنامه ، داستان های اسطوره ای و افسانه ای و یا قصه های پریان آشنا کنید . این عمل باعث می شود پشتوانه ی فرهنگی قوی و محکمی در این زمینه به دست آورد .
** از این وسوسه که "شما ، قبل از فرزندتان از موفقیت های او به خود ببالید" پرهیز کنید . بگذارید خود او درباره ی موفقیت هایش با دیگران سخن بگوید .
** به فرزندتان گوشزد کنید که خودش را با دیگران مقایسه نکند . یکی از نشانه های داشتن عزت نفس این است که : " هرکس فقط خودش را با بهترین کسی که می تواند باشد مقایسه کند " .
** اگر فرزندتان را به اسم خودمانی صدا می زدید و حالا که او بزرگ شده دیگر آن را دوست ندارد ، بکوشید او را با نام اصلی اش مورد خطاب قرار دهید .