Loading...

  • morteza
    morteza
    پنجشنبه 1 خرداد 1393 - 19:07

    شيردهي منظم؛ دواي درد کودک (1324 بازدید)


    نسيم تقوي/توصيه‌هاي مادرانه يکي از پرستاران باسابقه بخش زايمان و نوزادان در آستانه روز پرستار
    شيردهي منظم؛ دواي درد کودک

    تمام دوره بارداري و 9 ماه انتظارش با تجربه‌هاي لذت‌بخش و گاه ناخوشايندش يك طرف و رسيدن به روزهاي آخر آن، زايمان و تولد نوزادي كه منتظرش بوديم، طرف ديگر. هيچ خانمي نيست كه روز زايمانش، بدون استرس و نگراني براي وضع حمل به بيمارستان برود...

    نه‌تنها خانم‌ها كه همسر و خانواده آنها هم به درجاتي دلهره و ترس را تجربه مي‌كنند و هيچ تسكيني بهتر از رفتار همدلانه، لبخند مهربان و دست‌هاي آرامش‌بخش پرستاران بخش زايمان و نوزادان نمي‌تواند التيام‌بخش درد و دلهره آنها باشد. در آستانه روز پرستار، سري زديم به يكي از قديمي‌ترين زايشگاه‌ها و بيمارستان‌هاي تهران و با سرپرستار بخش زايمان و نوزادان آنجا از هر دري صحبت كرديم؛ از مراقبت‌هاي بارداري تا خاطره‌هاي تلخ و شيرين.




    سلامت: خانم پارسي! شما حدود 20 سال است سرپرستار بخش زايمان هستيد. كارتان خسته‌كننده است يا دوست‌داشتني؟


    بخش زايمان فضاي خاصي دارد و چون ما مدام با تولد فرشته‌هاي كوچولو مواجهيم و شادي خانواده‌ها را مي‌بينيم، گاهي خستگي و فشار كار يا دغدغه‌هاي شخصي خودمان را براي لحظاتي فراموشي مي‌كنيم و اين شادي مسري فضاي‌‌ بخش را عوض مي‌كند.


    سلامت: به‌عنوان يك پرستار باسابقه،‌ مي‌توانيد براي ما بگوييد چرا درگذشته بيشتر زايمان‌ها طبيعي بود و امروزه اغلب سزارين مي‌شوند؟


    دلايل زيادي وجود دارد كه همه مانند زنجيره به هم وصل شده‌ و باعث شده‌اند ما از 200 زايمان در ماه شايد 10 تا زايمان طبيعي داشته باشيم. حتي مادري كه قصد زايمان طبيعي دارد، به محض شروع دردهاي زايمان و اولين جيغ و فرياد ناشي از درد در اتاق زايمان، منصرف مي‌شود و به اصرار از ما مي‌خواهد همسر و پزشك را خبر كنيم تا سزارين كند. برخي پزشكان هم به دلايل متعدد در گوش مادران مي‌خوانند كه سزارين بهتر است. بسياري از مادرهاي جوان حاضر نيستند درد زايمان را تحمل كنند و در حالي كه در همه جاي دنيا زايمان را فقط به روش طبيعي و خدادادي مي‌شناسند و به انجام سزارين به چشم بروز مشکل نگاه مي‌کنند. در کشور ما اين آمار بالا است. 80 درصد سزارين‌‌ها بي‌مورد است. برخي پزشكان ترجيح مي‌دهند نيم‌ساعت در اتاق عمل باشند و بچه را بگيرند تا اينكه 8-7 ساعت معطل بمانند تا بچه به دنيا بيايد؛ تازه با دستمزد كمتر و زحمت بيشتر ولي در اين تصميم فقط پزشک مسئول نيست، همان‌طور كه گفتم، براي اين اتفاق بد نمي‌توانيد دنبال يك مقصر يا علت باشيد. حلقه‌هاي اين زنجير معيوب را بايد شناسايي كرد.


    سلامت: حالا واقعا مواردي داشتيد كه سزارين شوند و به دردسر بيفتند؟


    به هر حال بايد قبول كرد سزارين يك جراحي بزرگ است و اتفاق افتاده كه خونريزي پس از زايمان مادر را تا سر حد مرگ ببرد. در سزارين لايه‌هاي مختلف پوست و شكم، از جمله رحم برش مي‌خورند و دچار خونريزي مي‌شوند. اگر رحم جمع نشود و خونريزي فعال شود، گاهي آنقدر كنترل شرايط سخت مي‌شود كه غفلتي كوچك مساوي با مرگ مادر خواهدبود. به محض خروج مادر از اتاق عمل، ما با لمس رحم حوالي ناف خداخدا مي‌كنيم سفتي و برجستگي آن را حس كنيم چراكه اگر رحم زير دست شل باشد، آغاز مشكلات است و بايد به سرعت با تزريق داروهايي چون آمپول‌هاي اكسي‌توسين و داروهاي ديگر كنترل‌كننده خونريزي و گذاشتن كيسه يخ و شكم‌بند مخصوص به جمع شدن رحم و قطع خونريزي كمك كرد. گاهي تا 2 ساعت اول پس از زايمان، شكم‌بند سفتي را براي کنترل خونريزي به شكم مادر مي‌بنديم در حالي که اغلب مادرها نمي‌دانند ما چه کارهايي کرديم و چه خطري از سرشان گذشته است. به جز اين، مثل هر جراحي ديگر، عفونت، عوارض بيهوشي و لخته شدن خون در عروق پا ممكن است اتفاق بيفتد. البته زايمان طبيعي هم دردسرهاي خودش را دارد ولي يك روند طبيعي است، نه يك دستكاري تهاجمي به نام جراحي.


    سلامت: مراقبت‌هاي پرستاري از مادر تازه‌ زايمان كرده به روش طبيعي و سزارين فرق دارد؟


    تفاوت چنداني ندارد. از نظر تغذيه، به هر دو رژيم سبك و غيرنفاخ و مايعات فراوان مي‌دهيم چون هر دو خون از دست داده‌اند و بايد شير هم بدهند. البته با وصل‌كردن سرم هرگز نمي‌گذاريم بدن مادر كم‌آب شود. براي كنترل درد هم به تجويز پزشك داروهايي مي‌دهيم و در سرم مي‌زنيم، حتي آنتي‌بيوتيك مجاز در شيردهي هم براي پيشگيري از عفونت تجويز مي‌شود و دستورات ريزتر با توجه به نظر هر پزشک تفاوت دارد.


    سلامت:

    توصيه‌هاي موقع خداحافظي شما با مادران چيست؟


    من خودم اغلب مي‌گويم دواي همه دردهاي کودک شيردهي منظم است. 40 روز طول مي‌كشد تا رحم سر جايش جمع شود و اين فرايند زمان‌بر نيازي به بستن شكم و اقدام‌هاي ديگر ندارد و چاره‌اش بغل كردن بچه است و شيردهي شبانه‌روزي.



    ما در تيم درماني، سربازان گمناميم!



    خانم كشاورز، سر پرستار بخش نوزادان يکي از بيمارستان‌هاي خصوصي تهران است که 18 سال است اولين واكنش پدرو مادرها را در مواجهه با نوزادي كه مدت‌ها منتظرش بوده‌اند مي‌بينيد. وقتي از او مي‌خواهيم با ما درباره شغلش حرف بزند، مي‌گويد: «ما در تيم درماني، در نقش سربازان گمنام هستيم. ما قبل از حضور پزشك، تشخيص مي‌دهيم نوزاد چه مشكلاتي دارد. اگر مادرش به ديابت يا فشارخون مبتلا باشد، اگر نوزاد لرزش يا افت دماي بدن داشته باشد قند او را اندازه مي‌گيريم و اقدام‌هاي لازم را انجام مي‌دهيم، گرمش مي‌كنيم و اگر ترشحات دارد، با لوله مخصوص معده، آن را تخليه مي‌کنيم و آزمايش‌ها و بررسي‌هاي لازم را انجام مي‌دهيم كه به محض به هوش آمدن مادرش، او را براي شير خوردن ببريم. اگر همه اين اتفاق‌هاي خوب بيفتد و بتوانيم نوزاد سالم را پيش مادر ببريم و كمكش كنيم تا به بچه‌اش شير بدهد، با اينکه اين گمنام بودن وجود دارد و کسي متوجه تلاش انجام شده نمي‌شود اما حس و حالمان خوب است، اما اگر بچه مشكل تنفسي داشته باشد يا به هر علتي نتوانيم او را به مادرش و خانواده‌اش نشان دهيم، فشار و استرس بالاي كارمان آزاردهنده مي‌شود. چون به هر حال اشك‌ها و لبخندها مسري‌اند و مي‌توانند حس ما را تغيير دهند. وقتي بچه‌اي بايد به مركز مجهز مراقبت از نوزادان منتقل شود و چهره‌اش کبود است و مشكل تنفسي دارد، اين ما هستيم كه چشم در چشم پدر و مادر او بايد توضيح دهيم نوزادشان آماده تحويل نيست.»



    پس شما كلي لحظات تلخ و شيرين داريد! «فراوان. براي من لذت‌بخش‌ترين لحظه، لحظه ديدار نخست مادر و نوزاد است. بعضي از مادرها با درد فراواني كه دارند، چنان عاشقانه سر تا پاي فرزندشان را مي‌بويند و مي‌بوسند كه نمي‌تواني جلوي اشك‌هايت را بگيري و توصيف كني اين مادر چطور درد را مي‌شكند، مي‌نشيند و به نوزاد گرسنه‌اش كه در جستجوي پستان مادر دهان خود را باز كرده و تقلا مي‌كند، شير مي‌دهد. درد مي‌كشد و قربان‌صدقه كسي مي‌رود كه 9 ماه با مشقت او را حمل كرده است. هستند مادراني كه حاضر نيستند همان موقع به بچه شير بدهند يا بي‌قراري مي‌كنند كه درد داريم، ببريدش و... اما تعدادشان كم است.» وقتي از خانم کشاورز مي‌پرسيم که شما موقع خداحافظي با مادر و بچه‌اش چه توصيه‌اي مي‌كنيد، مي‌گويد: «موقع خداحافظي تنها تاكيدم به پدرها و مادربزرگ‌هاست كه كمك كنند مادر هر اتفاقي افتاد، بچه‌اش را شير بدهد. مادران اگر تا 10 روز اول زايمان تحت‌حمايت جدي خانواده و همسر نباشند، بچه‌ها را از شيرمادر محروم مي‌كنند.»




    منبع: http://salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=64485&Title=%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%AF%D9%87%D9%8A%20%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%85%D8%9B%20%D8%AF%D9%88%D8%A7%D9%8A%20%D8%AF%D8%B1%D8%AF%20%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9&type=2






---

مشاوره، آموزش و ساخت فروشگاه اینترنتی